De lift

Ik mocht vanmorgen weer naar de vk.
Bloeddruk was goed (110/70) en het hartje klonk ook goed.
De kleine ligt iets in mijn bekken en in dezelfde houding als vorige week tijdens de echo.
Volgens mij is dat zijn/haar favoriete houding want ik heb het idee dat het bijna altijd zo ligt.
Over 3 weken heb ik een nieuwe afspraak.

Na mijn bezoekje aan de vk had ik een afspraak met mijn leidinggevende.
Omdat ik moeite heb met traplopen en dan vooral trap op nam ik de lift.
Zo'n ding waarbij je zelf de knop ingedrukt moet blijven houden tot je boven/beneden bent.
Stopt dat ding halverwege
We kregen er geen beweging (mijn leidinggevende stond boven) meer in.
Dus contact opgenomen met een monteur, die zou binnen 45 minuten bij me zijn.
Daar zit je dan.
Gelukkig zat ik al zo hoog dat ik kon zien wie er boven was en ze konden mij ook zien.
Als de lift helemaal dicht had gezeten dan had ik het denk ik erger gevonden.
Toen de monteur er eenmaal was bleek dat hij deze lift niet kende
Hij kon de deur wel open krijgen, maar dan kon ik er nog niet uit.
Met een trap was volgens hem geen optie.
Uiteindelijk hebben collega's toch een trap gehaald en kon ik uit de lift klimmen.
Toen pas kwam de schrik.
Ik was een soort van duizelig.
Denk omdat ik al die tijd in een vrij kleine ruimte heb gezeten en ineens alles op me af kwam.