Na ruim een jaar van prikken genieten we van een welverdiende prikstilte. We willen even geen polonaise en een paar weken rust. Niet elke dag om 19.00 uur prikken, geen kleverige balletjes en geen hormonale buien. Alleen maar wijntjes en lekker blauwe kaasjes eten.
Eind september is de zomer voorbij en willen we kijken wanneer we weer eens in aanmerking voor poging 2 kunnen komen. In het OLVG is niets veranderd en het voelt alsof ik er gister nog was. De dokter kijkt in zijn agenda en geeft aan dat als wij dat willen we in een versneld programma deze maand nog meekunnen. Nou, dat hoef je mij maar 1 keer te vragen. Diezelfde avond prik ik alweer een naald in mijn buik. De dosis hormomen worden nu flink opgeschroeft zodat ik deze maand hopelijk nog meer eitjes heb. Ik voel me al snel weer een echte broedkip, maar ben toch blij met deze extra kans. We nemen alle prikspullen mee en vliegen naar Griekenland. Heerlijk een weekje bijtanken bij vrienden met een tweeling. Kunnen we vast wennen aan een eventuele tweeling…
reacties (0)