Inmiddels alweer 11 weken geleden bevallen van ons tweede meisje.. We genieten enorm, al is deze wel een beetje een zorgenkindje. Ze is al 3 keer verkouden geweest met koorts erbij. Maar daar gaat mijn vraag niet over. Onze dochter heeft erg veel last van krampjes. Als ze op haar rug slaapt, wordt ze ieder half uur tot uur wakker, ook 's nachts. Op haar buikje wordt ze vaak direct rustig en kan dan uren slapen. Het advies is echter om babies nooit op hun buik te leggen ivm het risico op wiegendood. Ik probeer dus ook altijd rugligging, maar raak 's nachts soms zo gefrustreerd en ben dan zo moe dat ik haar soms toch op buikje leg. Ze ligt dan zoveel lekkerder. Toch merk ik dat ik dan wel heel vaak check of ze nog ademt, vind het erg spannend. Meer mensen die dit gehad hebben en hoe gingen jullie hiermee om? Ik ben toch bang voor wiegendood, ook omdat ze al best vaak ziek is geweest..
Ik zit met hetzelfde op het moment, dochtertje is 12 weken. Ik leg haar nu ook vaak op haar buik te slapen, vind het best eng en kijk vaak of het goed gaat maar ze slaapt nu eindelijk wel wat langer! Maar blijf het spannend vinden🙂
Dank voor al jullie reacties! Ik blijf het spannend vinden, vannacht toch weer op de rug geprobeerd maar ze was iedere 10 min wakker. Toen rond 5 uur toch weer op de buik gelegd en ze was gelijk rustig.. ik denk toch dat we buikligging gaan proberen, ze is redelijk sterk in haar nekje (ookal doen we geen tummy time) en ik geef borstvoeding (lees hieronder dat ze dan minder diep slapen)..
Ik heb dat laatste nog even opgezocht maar lees nu toch ook dat dit mogelijk niet blijkt uit wetenschappelijk onderzoek. Misschien overleggen met een arts als je zorgen hebt over buikslapen? Mogelijk is er nog een andere reden waardoor ze niet in slaap valt (onze dochter had tgv bevalling veel stijfheid aan 1 kant)
3 buikslapers en nog steeds! Vanaf 3 weken, 5 weken en 8 weken. Op de rug wilde het niet of van korte duur. Tevreden babies wanneer ze op de buik lagen en altijd sterk genoeg om zelf hoofd te draaien. Ik begrijp je gevoel wel maar bij de derde baby had ik dat helemaal niet meer eigenlijk
Vond ik ook heeel spannend om te doen, ik sliep amper omdat ik steeds wilde kijken of het goed ging. Maar we hebben het toch gedaan vanaf 6 weken omdat ze nog geen 10 min sliep op haar rug en we dus allemaal vermoeid werden. Overdag had ik haar wiegje beneden gezet zodat ik altijd vlakbij was. En in de nacht sliep ze ook naast mij, wel in haar eigen bedje.
Ik gaf bv waardoor kinderen minder diep slapen. Dit en dat ze sterk in haar nekje was vanaf dag 1 en de vermoeidheid van ons allemaal maakte dat we het toch probeerden. Zoveel rust ineens bij haar. Het maakte haar buikje rustig, ze had veel kraampjes tot 6 maanden.
Wel heb ik het overlegd met de arts van het cb. Zij gaf aan dat factoren als roken en weinig ventilatie ook een grote rol speelden /spelen bij wiegendood.
Maar het is gewoon lastig als het advies anders is terwijl je ziet dat je kindje veel en veel beter slaapt.
Op het kdv hebben ze haar wel op de rug gelegd en daar sliep ze dus ook nooit, ze sliep alleen in de wandelwagen.
Dit begrijpen mensen die een buikslaper hebben haha mijn 3de sliep ook alleen op haar buik anders elk kwartier wakker.. ja ik vond het doodeng.. sowieso overdag dan ben je erbij.. heel veel sterkte!
Mijn jongste was ook een notoire buikslaper. Hij sliep zoveel beter op de buik. Hij had last van krampen en ook reflux. Het idee dat hij zou kunnen stikken in zijn eigen spuug bij rugligging, vond ik ook geen veilige optie. Causaal verband tussen buikslapen en wiegendood is volgens mij nooit gelegd. Het afraden van buikslapen hoort bij een combinatie van adviezen veilig slapen.
Alledrie mijn kinderen sliepen op de zij. Met een opgerolde xl hydrofiel als een Unox worst langs de rug, tussen de beentjes en langs de buik. Dan konden ze niet omrollen en het voelde geborgen.
Bij alledrie de rugligging geprobeerd maar dat was bij alledrie drama. Ze sliepen ook heerlijk op hun buik bij mijn man op zn borst, als ze dan echt knock out waren, legde ik ze over in bed op hun rug, dan ging het wel
Er zijn mensen die hier heel relaxt mee omgaan, maar zeker op deze leeftijd zou ik het echt niet meer (ongesuperviseerd) doen. Ik heb mijn dochter toen ze nog niet door kon draaien, dus echt heel jong, op de zij laten slapen tegen de reflux, op de rug lag ze steeds te hikken en vaak wakker. Dat ging redelijk, maar toen ik haar in een zipadee zip (los inbakerslaapzakje) liet slapen ging het (gek genoeg) ineens wel goed op haar rug. Zo’n slaapzakje kan je dus overwegen. Hier hielp het :)
Ja het is idd een risico op wiegendood, het bedje gewoon zo veilig mogelijk maken, geen knuffels en doekjes etc in en rond het gezicht. Het is even door bikkelen maar als dit werkt voor haar. Overdag heb je er zicht op in de nacht niet en mij zou het dood eng lijke.
Onze jongste sliep met 2 dagen oud op haar buik. Moet eerlijk zeggen dat ze heel sterk was in haar nek. Met 7 maanden werd ze heel ziek met ziekenhuisopname tot gevolg. Ze heeft zodanig veel overgegeven dat ik juist blij ben dat ze niet op haar rug lag. Ja, de risico's zijn groter. Ja, buikligging wordt afgeraden. Onze dochter is nu 3 en ze heeft nooit meer een dag niet op haar buik gelegen. Ze is gewoon nog steeds een echte buikslaper.
Onze kinderen sliepen ook het best op hun buik. Overdag had ik ze tot ca 4 mnd overdag in de wieg in de huiskamer. Zo kon ik regelmatig checken hoe het ging. Ze waren al snel sterk genoeg om hun hoofdje op te tillen en te draaien. ' s Nachts vond ik het nog wel spannend en sliepen ze in een zijslaper. Op een gegeven moment heb ik ze toch maar volledig op hun buik laten slapen, maar vond dat ook spannend. Onze oudste was als baby ook altijd verkouden en met verhoging/ koorts. Nu nog gevoelig met zijn 10 jaar. Allergieën ( 0.a huisstofmijt , bep.voeding) en gebruikt hij dagelijks Neusspray voor zijn holtes. Jongste heeft astma en was ook vaak ziek/ benauwd inclusief ziekenhuisopnames. Desondanks buikslapers. Ik beveel het niet aan ivm de risico's, maar dit is uit eigen ervaring
Ik heb een sensor aangeschaft voor in het ledikant van mijn dochter. Het is niet zo dat ik angstig was, het was meer zo van: Wat als er iets had gebeurd, en ik het had kunnen voorkomen?
Zeker toen ze met 3 maanden ineens besloot dat ze op haar buik kon draaien en nu ineens een buikslaper was. Ik kan haar terugdraaien wat ik wil, maar ze draait direct terug.
Ik hou haar nog steeds wel in de gaten, en ze slaapt ook bij mij op de kamer.
Die angst had ik ook enorm! Mijn zusje is overleden aan de wiegendood en ik was nog zo jong maar kan het me allemaal nog zo voor de geest halen.
Onze dochter had ook heel last van krampjes, ik gebruikte de KipKep zodat ze op haar rug lag maar toch warmte en iets van druk voelde op haar buikje. Dat werkte goed!
Oudste is met een maand of 3 gaan rollen, dus kon niet meer ingebakerd worden. Die rolde altijd gelijk naar zijn buik en niet meer teruggedraaid. Tweede vanaf de kraamweek op haar buikje laten slapen. Mocht niet van de kraamzorg, zodra ze weg was sliep mevrouw heerlijk op haar buik. Nog steeds twee verstokte buikslapers. Nummer 3 haat buikslapen. Rolt zichzelf nu soms tijdens het in slaap vallen op zijn buik, valt zo in slaap en slaapt dan een tijdje heerlijk om vervolgens pislink wakker te worden. Rolt zichzelf dan naar zijn rug of zij en slaapt weer heerlijk verder.
Zelf zijn man en ik ook die-hard buikslaper, daarom ook nooit eng gevonden. Wiegendood komt ook voor met rugslapen, de Engelse naam (SIDS - sudden infant dead syndrome) is een veel passendere naam, er is namelijk geen verklaring voor het overlijden van het kindje..
Lastig hè die buikkrampjes. Onze kinderen hebben er bijna allemaal veel last van gehad. Zelf persoonlijk heb ik ze nooit op hun buik laten slapen, mede doordat het tweelingbroertje van mn man is overleden aan wiegendood, ook op zn buikje gelegd en overleden. Inbakeren hielp bij ons wel heel goed, misschien kan je dat nog proberen? Het kan heel goed zijn dat ze op haar rug veel wakker wordt omdat ze onrustig met haar armpjes heen en weer zwaait, dat kan minder op de buik. Heel strak instoppen met een laken (overdwars op het bedje doen, dan kan hij heel strak ingestopt worden) hielp hier heel goed bij onze dochter die inbakeren niets vond. We namen voor een ledikant dan een 1 persoons laken, een ledikant lakentje is dan al te klein voor de sterkere kindjes. Sterkte ermee, krampjes zijn heel pittig.
reacties (20)