Tweede kind?

Pfff zoveel twijfels! 10,5 maand geleden moeder geworden van onze dochter, en wat een liefde en vreugde geeft dit!
Niet alleen bij ons, maar ook bij onze ouders. Het heeft de band zoveel sterker gemaakt. Nooit verwacht dat ik zoveel van iemand zou kunnen houden als van haar.
Ik vind het moederschap fantastisch! Dat het gevoel zo sterk zou zijn, had ik nooit kunnen bedenken. Nog iedere dag ben ik zo dankbaar voor haar.
Na meer dan 10 jaar getwijfeld te hebben en daarna nog een lange periode waarin het niet lukte om zwanger te raken, werd ik dan toch moeder, vlak voor mijn 38ste.
Mensen klagen altijd zoveel over hoe zwaar het is, en ik was zo gewend aan ons vrije leven met vele feestjes, etentjes en reizen. Daarnaast een mega drukke baan en opleiding.
Maar wat niemand me ooit zo duidelijk verteld heeft, is die andere, mooie kant. Ik vind het zoveel minder zwaar dan verwacht, en heb er ook nog een leven naast met baan, vriendinnen en reizen, al is dat natuurlijk wel anders met een baby. En
Nu komt het; ik wil het zo graag nog een keer meemaken. Maar ben ook zo bang, bang dat het niet meer lukt en dat ik dan teleurgesteld ben, bang voor een gehandicapt kindje en/of kindje wat extra zorg nodig heeft.
En we zijn net verhuisd naar een woning die helemaal niet geschikt is voor nog een kind. En m'n baan blijft druk. We hebben de mazzel met een kind wat tot op heden redelijk makkelijk is, we nemen haar mee uiteten af en toe en mee op reis. Wat als een tweede niet zo makkelijk is?
Kortom, allemaal redenen om niet voor een tweede te gaan.. en toch kriebelt het zo. Nog een keer zwanger, bevallen en een kleine baby. Een broertje of zusje voor onze dochter.
M'n man twijfelt ook en is ook heel blij en dankbaar met wat hij nu heeft. Sorry voor het lange verhaal, zonder conclusie of vraag erin vervat. Schrijf het meer op voor mezelf, maar hoor natuurlijk graag of het herkenbaar is of dat mensen nog tips hebben om de knoop te kunnen doorhakken.

1137 x gelezen, 2

In Zwanger worden

reacties (17)


  • Vlindermoeder

    Ik vind twee kinderen echt pittig. Zeker nog met werk, huishouden etc. Ze zijn nu bijna 4 en bijna 2 en we zijn nu wel echt aan het genieten, ondanks dat het pittig blijft. Dus ja... pittig, maar wel een verrijking.

    De dingen die je noemt zijn vooral praktisch. Kun je nog iets aanpassen in huis? Kun je niet nog iets veranderen qua werkuren bijvoorbeeld?

    Als je probeert, dan weet je of het lukt 😊

  • Lady-Whistledown

    Wij hebben nooit getwijfeld aan een tweede kind. Dit omdat wij het hebben van een broertje of zusje voor onze oudste het allerbelangrijkste vinden. Niet alleen in de kindertijd maar juist als zij volwassenen zijn.

  • mama-van-7-wondertjes

    Gezien je leeftijd zou ik het wel doen.

    Straks lukt het niet meer en krijg je spijt.

    Ja niet elke baby is hetzelfde maar is maar een fase en de tijd vliegt.

  • Rupsje1995

    Bij twijfel, wel doen (geldt alleen voor het krijgen van kinderen 😅)

  • Maartje07

    Ik heb altijd de wens gehad voor meer dan 1 kind, dus herken je vraag daarin niet.

    Voor mij was een broertje of zusje voor de kinderen belangrijk. Het hoeven geen beste vrienden/vriendinnen te worden, maar het feit dat ze zo samen kunnen opgroeien, daarin allerlei vaardigheden leren en evt later bezoekjes (en evt mantelzorg) voor ons als ouders ook kunnen delen vind ik belangrijk. En dus ook belangrijker dan eigen tijd en ruimte.

    (Ik heb inmiddels 4 kinderen, waarvan de jongste een verrassing was. Het is heerlijk en dynamisch en ik heb ook gewoon nog mijn ‘eigen leven’ met een baan van 24uur en fijne vriendschappen en tijd om te sporten. Kwestie van veel overleg met je partner, het samen doen en goed plannen. Dan kan er veel.)

    Veel wijsheid gewenst!

  • Nog-even!

    Ik zou er zeker voor gaan. Als je te lang wacht, gaat het niet meer... En ik denk dat een broertje of zusje voor jullie kind belangrijker is, dan die 3 jaar dat je wat minder flexibel bent... Het leven draait niet alleen om werk en pleziertjes. Jullie gezin komt nu op 1. Ga daar vanuit, bij het maken van jullie keuze.

  • Maartje07

    Eens!

  • Liza37

    Nee, weet ik, de tijd tikt door. En ben sowieso bang dat het überhaupt niet meer lukt. Maar goed, je hebt wel gelijk, voor haar wel zo leuk. En denk dat wij er ook geen spijt van zouden krijgen.

  • Rupsje1995

    Je zegt dat je bang bent dat het niet lukt. Twijfelen jullie niet gewoon omdat het bij de eerste zolang geduurd heeft en jullie bang zijn om teleurgesteld te zijn als het niet lukt? 😉

  • Dame68

    Herkenbaar. Zou het ook nog graag willen. Maar twijfel ook of het haalbaar is. Ik zou dan zo min mogelijk willen werken/veel mogelijk thuis zijn. We onze peuter is 2,5

  • LiefsTess

    Ohh ik herken zo enorm wat jij schijft! Onze kleine is nu 5 maanden en mijn gevoel zegt nu al dat ik het nog een keer wil mee maken, ook omdat onze dochter dan ook een broertje of zusje zou krijgen maar ook omdat ik het zo enorm gezellig vind met haar erbij. Tuurlijk zitten er ook weleens momenten tussen dat ik verschrikkelijk moe ben maar dat vergeet je zo enorm snel.

    Ik ben nu bijna 36 en heb die angst ook.. wat als.. We hebben beide een drukke baan, mijn vriend is eigenaar van een bedrijf en ik werk 32 uur. De opvang waar ze 2 dagen per week is is zo enorm prijzig dus kunnen we naast de angst die er is vanwege onze leeftijd een eventuele tweede financieel wel aan? Over 4 jaar wanneer de overname is afbetaald zitten we veel ruimer financieel maar dan ben ik bijna 40.. Het is echt wikken en wegen. Het scheelt dat ik pas weer zwanger mag worden als ze 1 jaar oud is, dan zijn we weer wat maanden verder. We hebben wel besloten dat we geen ziekenhuistraject meer gaan doen.

    Het zijn allemaal dingen die meespelen maar dat gevoel van liefde is overweldigend en ik ben zo enorm gek op haar, ik kan haar de hele dag wel knuffelen en ze is zo makkelijk en vrolijk bij iedereen.

    Heel veel succes met de keuze en je bent niet de enige

  • Liza37

    Ooo wat grappig dat je het zo herkenbaar vindt! Ik heb jouw blogs ook regelmatig gelezen en vond ook veel herkenning, maar reageer gewoon niet zo vaak op blogs. Maar lastig hè, die keuze? Het is ook zo bepalend. En ook maar de vraag of het überhaupt lukt.

    Dat hebben wij ook gezegd: geen traject in ieder geval. Ik wacht nog ff en zie het volgend jaar wel even. Maar de tijd tikt door en ik word straks al 39.

    Maar fijn in ieder geval dat het bij jullie ook zo goed bevalt en zo gek op haar zijn! Geniet van elkaar en succes met de keuze over een tijdje!

  • Beukenblaadje

    Wat een mooi liefdevol bericht, wat fijn dat het moederschap zo goed bevalt. Lastig he, zo'n afweging! Wat je ook kiest, het is sowieso 'voor altijd' en de impact kan je nu nooit overzien. Dat maakt het sowieso lastig. Er zullen vast veel moeders hier komen nu die hard 'volg je gevoel' gaan roepen maar ik vind zelf een vleugje verstand helemaal niet gek in dit soort afwegingen, los van het feit dat je meerdere gevoelens kan hebben. Misschien biedt het boek en/of de podcast De Tweede van Lynn Berger wat inspiratie.

  • Liza37

    Dankjewel, ga ik lezen!

  • Assiral

    Het moederschap is mooi! Het mooiste wat er is.

    Ik snap je twijfels. Onze oudste was een mega makkelijke baby, sliep snel door, was tevreden. Maar vanaf 1,5 begon ze een klein heksje te worden. Vanaf die leeftijd tot ongeveer 3,5 vond ik heel pittig. Toen ze naar school ging met 4 jaar had ik voor mijn gevoel mijn dochter weer “terug”. School doet haar zo goed. En ik ben zo trots op haar.

    De jongste is ook een hele makkelijke baby geweest, alleen slaapt (nu 20 maanden) nog steeds niet door. Heel af en toe eens een nacht. Maar is overall kwa temperament veel rustiger. Heeft geen driftbuien, luistert goed in tegenstelling tot de oudste. Alleen vind ik wel, met 2 kinderen ben je echt een heel gezin en ik vind het veeeel drukker dan één kind. Als ik nu terug denk was één kind echt appeltje eitje. Maar alles vind zijn weg.

    Ik denk dat de twijfels die je hebt heel normaal zijn. En de praktische dingen zoals een huis en je baan, zou je daar iets aan kunnen veranderen nog? Wat is druk? Betekend dat dat jouw beide kinderen noodgedwongen door het kdv worden opgevoed, of bedoel je dat je gewoon een drukke baan hebt?

    Kun je misschien minder gaan werken? Of je man? Ouderschapsverlof (voor 70% betaald) gespreid opnemen? Kun je het huis verbouwen eventueel? Of nogmaals verhuizen? Ik denk voor alles is een oplossing…

  • Liza37

    Dank voor je reactie! O haha, ja dat kan natuurlijk ook nog, dat ze later nog lastig wordt. Ze krijgt nu wel al driftbuien en duidelijk eigen willetje.

    Verhuizen is een optie, al wordt in Amsterdam blijven dan wel lastig door de hoge prijzen. En nee onze dochter gaat maar 1 dag per week naar de opvang, dus valt mee. Ik werk 4 dagen en mijn man ook en de rest lossen wij op met opa’s en oma’s. Maar ben wel ook in mijn vrije tijd af en toe aan het werk, telefoontjes of moet nog wat afmaken. Dan heb ik dus minder tijd voor m’n dochter en dan zou ze straks de aandacht ook nog moeten delen. Maar goed, tis vast ook wel heel gezellig met een broertje of zusje.

  • Assiral

    Uiteindelijk ga je er denk ik profijt van hebben als ze samen elkaar kunnen bezig houden en spelen.