Update, hoe het gaat.
Na vrijdag ben ik best wel even in een dip geraakt...
Heb een paar dagen een zwaar gefrustreerd gevoel gehad en ook erg kwaad op alles.
Waarom steeds deze tegenslagen. Waarom wordt er niet geluisterd door artsen als je wat zegt.
Ik merk nu dat de follikels afzakken. De buikpijn gaat weg gelukkig.
Geestelijk ben ik er nog niet... en t voelt net of faal ik.
Het was 'alleen maar' een afgebroken poging. Geen mislukte poging, dus wat zeur ik eigenlijk....
En toch?... zo voelt t niet.
Ik voel me echt heel akelig. Net of geeft het universum me een teken....
Een jaar zelf proberen, 6x IUI, eerste IVF afgebroken, jij mag niet nog een kind.
En dat gevoel is zo zwaar....
Moet even slijten denk ik.
We hebben afgesproken, mn man en ik, dat ik eerst weer wat mezelf probeer te worden.
We gaan ons richten op onze vakantie waar we elk jaar vreselijk naar uitkijken.
In september gaan we er weer voor.
Duidelijke afspraken met de artsen, helderheid voorop.
reacties (0)