Even van me af schrijven

Hoe het is om niet zwanger te kunnen worden weet ik niet. Ik weet wel hoe je je kunt voelen als het misgaat. Of in je familie als er heel lang word geprobeerd en als het lukt je dan een kindje met down verwacht en heel veel zorgen hebt voor de toekomst.

Ik lees in jou verhaal dat je weinig tot geen steun ontvangt van je moeder of je zus. Ik zou gewoon aan je moeder vragen waarom ze erover heen spreekt en je hierdoor het gevoel krijgt niet gehoord en gesteund te voelen. Misschien vind je moeder het wel ontzettend erg, maar weet ze er niet zo goed mee om te gaan. Vraag ernaar en maak het bespreekbaar.

Sterkte de komende tijd en ik hoop voor je dat je eruit komt met je eigen familie en dat het binnenkort ook voor jullie mag lukken!

Heel logisch en begrijpelijk dat het zo voelt. Jammer dat je van je moeder en zus weinig medeleven krijgt. Misschien weten ze niet goed hoe ze er mee om moeten gaan?

Hoe staat je man er eigenlijk in, wat doet het met hem?

Wanneer moet je weer naar het ziekenhuis?

Ik duim heel hard voor jullie

Ik kan me je gevoel heel goed voorstellen. Bij ons ging het ook niet allemaal vanzelf...

Bedenk wel van al die verhalen van dames die zeggen onverwacht zwanger te zijn 8 van de 10 fakers zijn..

Je hoeft het niet te lezen! Klik het dan weg, hoef je je er ook niet aan te ergeren.

Begrijp je zoooooo goed! Nu in ronde 26.... ronde 23 miskraam gehad en jeetje de een na de ander zwanger..

Indd dat topic doorzetten of afbreken gingen mijn haren van overend ik heb tegen de computer zitten schelden.. jeetje en dan nog opmerkingen naar mij door omgeving.. je hebt er toch al 2? Ja ik wel maar hij niet en hij wil het zoooo graag. Mn dochter word in december 10 mijn zoontje is dan 6.5 en dan vragen ze oo is dat leeftijds verschil niet te groot?? Pardon wat denk je dat ik er zelf van vind??? Had het ook liever anders gezien!

Dikke kus voor jou en heeeeeeel veeel geluk naar jou toe

Ik wens jullie heel veel succes

En ik ben het helemaal eens verschrikkelijke dingen komen er voorbij, ik snap het ook niet maakt me ook erg verdrietig dat soort dingen telezen

Veel sterkte en heel veel succes!

Dat kwam inderdaad hard aan.

Dacht precies t zelfde. En die vriend van d'r had wel eens een grote knoop mogen leggen als het niet de bedoeling was..

Bijzonder pijnlijk om te lezen.

Hopelijk weten jullie snel meer

Oh kk begrijp je zo goed.

Toen Mijn tweede nog klein was, was mijn wens voor een derde zo groot maar er zou ‘nooit’ nog een derde komen. Ik was natuurlijk alleenstaande ouder en mijn ouders lastte altijd op mijn kinderen. Die hebben ook gezegd dat doen we niet dan moet je maar een andere oplossing zoeken. En die had ik dus niet.

Iedereen om me heen werd maar zwanger en ik niet. Mijn zusje op een gegeven moment van haar tweede en daarna ook derde en ik zat met die onvervulde wens. Ik gun het iedereen maar mezelf nog het meeste.

En 11 jaar later toch de knoop doorgehakt en ging ik ervoor. En mocht mijn derde er komen.

Ik hoop zo dat jouw onvervulde wens in vervulling mag komen. Je wordt nu geholpen, ik hoop dat dat je een stukje rust kan bieden.

Ook vind het nog steeds moeilijk om te lezen dat mensen ongewenst/ongepland zwanger raken. Daar krijg ik ook jaloerse gevoelens van, terwijl we zelf 3 jaar en 1,5 jaar hebben moeten wachten op 2 goede zwangerschappen en uiteindelijk kindjes. Lastig dat je moeilijk kan praten met je moeder en zus. Heb je ook vriendinnen waar je het mee kan bespreken? hopelijk hebben jullie volgende week goede uitslagen

Ik snap je heel goed. Bij de eerst 1,5 jaar bezig geweest en 2 miskramen gehad. Iedereen om mij heen werd toen ook zwanger. Nu behoor ik ook tot de groep die niet gepland zwanger is. Zo raar kan het lopen. Als deze dadelijk geboren is zit er 6 naar leeftijdsverschil tussen. Vind het vooral vervelend voor mijn collega die ook probeert zwanger te worden en inmiddels ook een miskraam heeft gehad. Loop ik daar met mijn zwangere buik rond. . Hopelijk is het jullie snel gegund. Zal duimen.

Aaah zo herkenbaar dit!! Me collega is zwanger en krijgt een meisje (ze heeft al een dochter) en de hele tijd moet ze zeggen dat ze een jongen wil en geen meisje. Dus laatst was ik zo uitgevallen tegen haar!!!! Wees dankbaar dat je een kindje kan krijgen maargoed ja de gevoelens herken ik heel erg, vrolijk vanbuiten maar vanbinnen ben ik af en toe echt een wrak. We moeten toch proberen positief te blijven ooit gaat het zeker lukken!!! Ik voel het

Ik heb 6 jaar moeten wachten op een kindje, heb dezelfde gevoelens gehad als jij en was ook altijd positief maar van binnen een een hoop verdriet. Hoop dat je snel duidelijk krijgt in het zk en dat ze snel aan de slag gaan met jullie. Je mams durft er waarschijnlijk niet over te praten met je omdat ze dat misschien moeilijk vindt. Er komt een dag dat ook jij zwanger raakt!!!. Dipje en even aan jezelf denken mag ook hoor!.

Nou en terecht hoor! Die boze, verdrietige en onaardige gedachten mogen er zijn! Gewoon een avondje mopperen en morgen met nieuwe zin de toekomst in!

En ook vind dat erg naar om te lezen! Het is een mensje een levend wezen een groot wonder! Geen pak suiker......

Ik snap je heel goed.. Het zijn geen aardige gedachten, maar ze zijn wel heel logisch! Zelf ook weer bezig met zwanger worden na een doodgeboorte met 18 weken. Kvind zulke blogs en vragen ook lastig..

Belangrijk om positief te blijven (en soms lukt dat ff niet)..

Dikke knuffel meid ! 😞 Ik weet wat je voelt.. ik wordt ambetant als iemand begint over "hoe beu ze hun zwangerschap wel niet zijn". Dan denk ik: "mens, er zijn zovelen waarbij het maar niet wil lukken dus die héél graag in jouw plaats willen zijn". Zoals ik.

X.

Debbz.

Ach schatje, ik begrijp je gevoel heel goed! Frustrerend is het dat je zo lang moet wachten en dan lijkt idd de hele wereld wel zwanger wel of niet gewenst en dat doet pijn! !

Goed van je om je frustratie weg te schrijven! Daarvoor is dit forum!

Ik geef je een dikke knuffel en je mag je boosheid, verdriet altijd bij me dumpen! !