Update: gebroken vliezen

Inmiddels al 18 dagen geleden dat mijn vliezen braken en ik de volgene ochtend me afvroeg of dit nou slapper wordende spieren wsren of tóch vruchtwater..
De verloskundige kwam aan huis en ik moest direct naar het ziekenhuis.

Daar ben ik tot op de dag van vandaag. Banuit het ziekenhuis mijn praktijk moeten stopzetten en alle afspraken cancellen,
Ondertussen aan de longrijpers en weeenremmers.
Dat was de eerste twee dagen, erna geen medicatie meer gehad

Inmiddels, een goede 2,5 week later zitten we nog steeds 'opgesloten' hier.
Verder fysiek fit dus regelmatig de hort op en lekker wandelen stiekem zonder toestemming.
Maar wordt compleet down als ik hier zit.

Ook heb ik onder het mom van psychische nood 2x verlof gehad. Zo genoten, zo veel waard om dan even thuis te zijn, even wasjes draaien etc.
Familie en vrienden vaak erg bezorgd, ik zelf totaal niet ongerust over kleine, volste vertrouwen.
Voel me goed, geen weeën of harde buiken: niets!

Vruchtwaterverlies blijft regelmatig over de dag voorkomen en dat blijft ook regelmatig stromen helaas, maar wordt wel steeds opnieuw aangemaakt.
En de kleine? Groeit goed, zefls een week vóór op schema, beweegt goed.. hikt regelmatig

In ziekenhuis dagelijks ctg, 4x daags temperaturen ivm infectiegevaar.

De 40 weken ga ik niet halen, vermoedelijk wordt het eerste week juni opgewekt.

Tot die tijd verplicht in het ziekenhuis helaas, had me de tijd vanaf 32 weken héél anders voorgesteld, maar dankbaar dat alles met ons tweetjes zo goed gaat!

2701 x gelezen, 6

reacties (0)


  • snoezelke

    Jammer dat je nu tijdelijk in het ziekenhuis moet verblijven! Nog veel sterkte maar zoals je zelf zegt, het belangrijkste is dat het met jullie beiden goed gaat!

  • MaaikeT2

    Wat rot dat je zo in het ziekenhuis 'opgesloten' zit, maar wat fijn dat je al zo ver bent gekomen! Mijn vliezen braken met 33 weken en 6 dagen later werd mijn zoontje geboren - ook opgewekt, trouwens. En om meteen even te reageren op je reactie hieronder: Bij mij was de opgewekte bevalling een eitje! Zou ik er voor kunnen tekenen, dan deed ik er zo nog 10! (Al wil ik geen 10 kinderen meer, hahaha!) Ik wist amper dat de bevalling begonnen was, of ik was alweer klaar. De weeën waren zo slap vergeleken met wat ik bij mijn oudste had, dat ik ze niet als dusdanig had herkend. Pas toen ik (bijna) op volledige ontsluiting zat en de weeën toch wel pijnlijk werden, dacht ik: "Ok, nu gaat het beginnen." Kwamen we de verloskamer binnen om te controleren, zat ik al op 10 cm, mocht persen en even later was de kleine er al. De kinderarts heeft moeten hollen en was alsnog te laat.

    Je gevoel van 'opgesloten' zitten in het ziekenhuis herken ik maar al te goed. Wat fijn dat je toch even met verlof mocht. Dat vond ik ook het zwaarste van het hele gebeuren. Lig je wel op een kamer met andere dames? Dat vond ik een verademing, had je tenminste nog afleiding en meiden om mee te kletsen en te lachen. (Had ik vooraf nooit gedacht, riep altijd: "Doe mij maar een kamer alleen." Nou, toen ik die een keer kreeg ivm ruimtegebrek, wist ik niet hoe gauw ik weer terug wilde naar de 'zaal' (met 4 bedden)).

    Nog even volhouden, meis! Wat heerlijk dat je alweer 18 dagen verder bent! Zet 'm op de komende weken. Straks heb je de kleine in je armen en dan ben je dit zo weer vergeten.

  • Liselott

    Daar ging wat niet goed! Nou dat opgeslotene is gelukkig voorbij (ontslagen!), maar zo.. dat is wel vroeg dan bevallen, waarom zouden ze opwekken als ik vragen mag?

    Ik hoor zulke nare verhalen over opwekken dat ik er best tegenop zie, wat fijn om ook eens een positief verhaal te horen! hoop dat ik het ook zo ervaar, maar vrees toch stiekem dat het voor meeste vrouwen een fantasie blijft!

    Ik heb laatste week wel met een ander op de kamer gezeten, tussendoor nog x 2 dagen: maar die zat volop in de weeën: voel me dan toch bezwaard om op de kamer te zijn: vond het best privé moment en hoop dat ik niet zo erbij hoef te komen te liggen. Na de schrik van de eerste paar dagen vond ik kamergenoot ook best prettig.

    Kvind zo dubbel: kan me niet goed voorstellen dat het al zo snel zover kan zijn: mogelijk binnen 2 weken al: (dacht dat een zwangerschap 9 maanden duurde én dat 9 maanden best heel lang was!) tegelijkertijd kijk ik ook enorm uit naar de bevalling om dat samen te mogen beleven en onze kleine te mogen ontmoeten

  • Ram2012

    O dat is wel heel vervelend ja! Maaaaar 1e week van juni is in al bijna in zicht! Nog even doorbijten, hoe moeilijk ook! Geniet nog even van dat kleintje in je buik, voor je het week ligt die kleine gezond en wel op je borst en begint de dagelijkse rompslomp weer!

    Succes!!!

  • Suusoe

    Heeel veel sterkte en geluk toegewenst vanuit mij !! T komt allemaal wel goed !!! Begrijp dat je het anders had gezien maar t is wat t is en gelukkig gaat alles goed met de kleine en met jou . Nog eventjes en dan heb je je baby’tje in je armen . Probeer toch nog eventjes te genieten oké ❤️.

  • Mama-Manda

    Heel veel sterkte meid! Het komt allemaal goed!

    Ik snap dat het erg teleurstellend is allemaal maar het is voor een goed doel meid!

  • MNAZ

    Ik zou zeggen doe lekker rustig aan en hou de kleine zo lang mogelijk binnen.Als het goed is lees ik dat jij nog geen kinderen hebt dit maakt het makkelijker om rustig aan te doen.Wasjes etc zou ik aan jouw man of andere familieleden overlaten.

    Het kan altijd erger...iemand die ik ken heeft van 18 weken tot 28 weken plat moeten liggen in het ziekemhuis en dit met 4 kids thuis.En nu blijft ze daar tot de kleine de 37 passeert.

    Probeer te bedenken dat die 2 weken extra erbij eigenlijk niks is maar voor jouw kleine van levensbelang is.

    Veel sterkte!

  • Ryder85

    Het kan zo vreselijk teleurstellend en frustrerend zijn om de laatste tijd van je zwangerschap in het ziekenhuis door te brengen weet ik uit ervaring. Ik mocht telkend weer naar huis maar door bloedingen lag ik vaak de volgende dag alweer in hetzelfde bed.

    Wel superfijn dat je je kindje nog zo lang weet binnen te houden, elke dag is er 1!

  • Linde-1

    Fijn dat je de 35 weken al hebt gehaald nu 😊. Sterkte nog in het ziekenhuis en hopen dat je baby het nog 2 weken volhoudt in je buik.

    Ik kan me heel goed voorstellen dat je de laatste weken anders had voorgesteld (zelf ook meegemaakt, maar wel met 32.5 bevallen) .Heb je je er een beetje bij meer kunnen leggen? Probeer nog van het getrappel te genieten in je buik, voor je weet is het voorbij 😘

  • Liselott

    Verwacht zelf dat ik ingeleid ga moeten worden, echt geen klacht te bekennen.. geen harde buiken oid..

    Als ik niet in het ziekenhuis hoefde te blijven had ik prima gevonden om het uit te zitten, nu eerlijk gezrgd.. toch wel ongeduldig en kijk enorm uit om te mogen bevallen..

    WAt jammer dat bij jou niet gelukt is tegen ye houden. Waren er veel zorgen/achterstanden rond dat termijn?

  • Linde-1

    Wel fijn dat jij je verder gewoon goed voelt. Wel dubbel gevoel lijkt me dat je je zelf supergoed voelt maar toch in het ziekenhuis moet blijven.

    Het verschilt heel erg per kindje hoe het met een bepaalde termijn wordt geboren. Mijn zoontje had geen groeiachterstand, ik heb gewoon weeen gekregen en ben bevallen. Hij heeft wel paar dagen nicu gelegen en nog paar weken in streekziekenhuis en hij had een bloeding in de hersenen, maar hij is nu 2 jaar en gaat helemaal goed😊.

    Met een groeiachterstand zijn er vaak meer zorgen met vroeggeboorte. Jij geeft al aan dat je kindje ook een weekje voorligt qua groei en dat is al heel mooi!

    Ik hoop dat je een gewone kraamweek thuis mag hebben, helemaal omdat je al eventjes in het ziekenhuis ligt. 🤞