Mega angst bloedprikken, help

Tja de titel zegt het al! Ik heb echt een vreselijke angst voor bloedprikken.. Niet een beetje, maar echt heell erg.


Een trauma, opgelopen toen ik nog heel klein was. Vanaf dat moment is bloedprikken altijd een BIG probleem geweest. 


Nu moet ik vanmiddag om 3 naar de gynaecoloog die mij waarschijnlijk doorstuurd om bloed te gaan prikken. Ik ben serieus al misselijk van de spanning vanaf gisteravond..


Piercen, tattoeren.. Geen probleem! Ga zo zitten niets aan de hand. Ik weet dat bloedprikken niet zeer doet en dat ik me gigantisch aanstel maar toch krijg ik die angst niet uit mijn hoofd.  


Heeft er iemand tips om hier mee om te gaan? Om het "dragelijk" te maken? 


Ik heb het er voor over om onze kinderwens werkelijkheid te laten worden.. maar toch.. "zucht" 


 

1513 x gelezen, 3

reacties (0)


  • mamavananouk

    Je kan het!

  • Freyfrey

    Ik ken het, ik wordt niet lekker en misselijk trek wit weg.

    Ze leggen mij plat en ik concentreer op ademhaling en omdat ik bang ben flauw te vallen heb ik de tip gehad je bil spieren aan te spannen voor 3 a 4 seconden en dan los te laten en dit herhalen. En rustig te ademen. Dan ben je zo bezig met heel wat anders dan bloed prikken. En het is voor een goed doel! Dat had ik ook in mijn hoofd. Het moet helaas, maar hopen dat het helpt voor het kleine wensje.

    Ik weet ook wel dat rond de bevalling je vaker moet bloed prikken en infuus misschien moet. Daar kijk ik ook tegen op. Maar je krijgt er een baby voor terug!

  • Freyfrey

    Ik ken het, ik wordt niet lekker en misselijk trek wit weg.

    Ze leggen mij plat en ik concentreer op ademhaling en omdat ik bang ben flauw te vallen heb ik de tip gehad je bil spieren aan te spannen voor 3 a 4 seconden en dan los te laten en dit herhalen. En rustig te ademen. Dan ben je zo bezig met heel wat anders dan bloed prikken. En het is voor een goed doel! Dat had ik ook in mijn hoofd. Het moet helaas, maar hopen dat het helpt voor het kleine wensje.

    Ik weet ook wel dat rond de bevalling je vaker moet bloed prikken en infuus misschien moet. Daar kijk ik ook tegen op. Maar je krijgt er een baby voor terug!

  • LadyVee

    Tja lastig ik vind het ook heel vervelend omdat ik ook lastig te prikken ben en ik moet nu iedere maand prikken, ik vind t wel steeds minder eng nu ik het heel vaak moet doen. Ik kijk gewoon niet en eventueel naar een poster ofzo wat er op hangt in t kamertje. Ik vraag ook of ze me niet willen zeggen als ze prikken of gewoon een gesprek aan gaan met diegene die prikt. Geef gewoon aan dat je bang bent, misschien komt hij/zij nog wel met nuttige tips?

  • Jod

    Momenteel moet ik ivm beenbreuk dagelijks bloedverdunnens spuiten om trombose te voorkomen. Ik heb ook echt serieuze naalden angst. Maar doe dit nu al bijna 6 weken en ik heb ontdekt dat afleiding me het best helpt. Dus: gezellig kletsen met Mn kindjes tussendoor. Of goede muziek aan. Dat soort dingen helpen me om er niet te veel mee bezig te zijn, en dat werkt hier goed.

  • Smullie

    Hier ook herkenbaar!! Voor alle naalden behalve me tatoeërnaald bang.. ik draai me hoofd weg en geef aan dat ik angstig ben dat werkt nog steeds het best..

  • Vanessie1983

    Ik ken het!!! Vreeeeselijk... een tip draai je hoofd om en kijk of denk aan je ongeboren kind :) dat hielp bij mij :)

  • Lisa93

    Ik ga het proberen! Het is voor een goed doel, dat blijf ik mezelf voorhouden.

  • MamaItalia

    Heeft mijn man ook. Die geeft het altijd aan en mag gaan liggen. Na het prikken heel langzaam opstaan. Hij wordt al misselijk als hij mijn pleister ziet als ik bloed heb laten prikken. Ik weet niet of je vaak bloed prikt maar ik laat altijd dezelfde ader prikken omdat ik weet dat ze dan niet verkeerd prikken (want dat gerommel heb je ook soms er nog bij) Verder geen tips helaas maar het lijkt me moeilijk.om.over die angst heen te kunnen. Hij heeft deze angst zijn hele leven al. Helaas is het soms echt noodzakelijk om bloed te prikken

  • Lisa93

    Dat ken ik idd! Zodra iemand mij al iets verteld over bloedprikken of mij aanraakt op die plek word ik echt gek. Ik loop direct weg of kijk een andere kant op.

    Gelukkig hoef ik nu niet zo vaak meer als vroeger. Dan had ik echt ondergedoken haha

  • Mommyx3

    ik had dat ook. ook als kind trauma gehad voor bloedprikken. ik kijk er altijd erg tegenop maar je zal toch moeten dus ik denk bij mezelf kom op binnen 2 minuten sta ik weer buiten. en ik vertel altijd kunt u het voorzichtig doen ? dat scheelt ook al een hele hoop. nu ik 3 keer ben bevallen is de angst voor bloedprikken niet heel groot meer

  • Lisa93

    Ik ben heel de dag al tegen mezelf aan het zeggen dat het niet eng is en dat ik me niet moet aanstellen.

    Maar het helpt nog voor geen meter haha

    Ik zal er toch door moeten.. het is niet anders!

    Ik hoop dat mijn angst ooit ook minder word. Dat moet gewoon haha

  • FemmalynMaeveFlynn

    Ik zeg het altijd tegen de persoon die bij mij gaat prikken dat ik er moeite mee heb en dat ik moet liggen ivm flauwvallen

    Ze stellen je echt wel gerust

    Bij mij maakt tattoos en piercings ook niks uit, maar dat bloedprikken vind ik ook helemaal niks, dus je bent niet de enige Haha scheelt weer!

  • Lisa93

    Haha gelukkig! Ik voel me echt zo`n aansteller.. maar ik krijg het echt niet uit mijn hoofd..

    Drammaa

    Ik ga het vanmiddag gewoon weer aangeven idd. Ik lig ook altijd anders val ik direct om

  • Lady-Whistledown

    Bespreek je angst met de gynaecoloog en ook met de verpleegkundige die je gaat prikken. Je bent echt de enige niet met deze angst en zij weten daar ook mee om te gaan.

  • Lisa93

    Ga ik doen! Bedankt voor de tip :)