Pfff dramaaa

Hee allemaal,

Ik weet me eventjes geen raad meer met mezelf. Misschien hebben jullie een idee, oplossing of iets.    Ben zo vreselijk chagie en moe dat ik zelf op mijn werk niet meer normaal kan functioneren. Normaal kan ik dat genoeg wel “uitzetten” zodra ik aan het werk ga maar nu PFFFF.  Ik heb een hectische baan met veel dingen “even tussen door” maar dat trek ik niet eens meer. Ik word al nukkig op het moment dat er iemand mijn kantoor binnen komt.

Een half jaar geleden ben ik gestopt met de pil en sinds dien een cyclus van +- 45 dagen.. Op dit moment zit ik op dag 34 en zoals hierboven te lezen, ik voel me waardeloos..

Ik heb nu al dagen last van veel afscheiding, met vlagen over de dag heen misselijk, lage rugpijn, buikkrampen, steken, last van mijn borsten en ik kan hele dagen slapen. Afgelopen weekend lag ik beide dagen al om half 9 in bed en dan slaap ik tot de volgende ochtend.  En dus super chagrijnig.. mijn vriend kan ook echt helemaal niets goed doen op dit moment terwijl ik op dat moment weet dat ik mezelf echt mega aanstel (sorryyy schat!).. Is echt niets voor mij..

Kan dit komen doordat ik ongesteld moet worden (over 1.5 week officieel) of moet ik de reden ergens anders zoeken? Ik word echt gek van mezelf.

Een zwangerschap durf ik niet vanuit te gaan. Mijn vriend heeft een spatader in 1 van zijn balzakken waardoor kinderen krijgen vermoeilijk word. Hij heeft al een zoontje van 5 waardoor het “bewezen” is dat het wel mogelijk is maar toch is de kans verkleind. Zeker omdat we alweer een paar jaar verder zijn. Heeft iemand daar ervaring mee? Hoe dat zit en hoe schadelijk het is?

Ik zit eraan te denken om de huisarts te gaan bellen over mijn cyclus. Kijken of hij iets voor mij kan doen dat het iets korter gaat worden. Wat denken jullie?

Ik hoop echt dat ik me heell snel beter ga voelen. Ga nu het liefst heel de dag met mijn kop onder dekens.. Bahhh

Dit is waarschijnlijk een heel onsamenhangend verhaal.. sorry! Mijn gedachten schieten ook echt van de hak op de tak..

Liefs, Lisa