Mijn eerste blog...
Kennen jullie dat? Het gevoel dat je nog even beide opties open wilt houden.
Iedere keer, zo ongeveer om de 5 weken, twijfel ik weer. Weet ik niet of ik wil hopen op een menstruatie. Of juist op het uitblijven ervan.
Ergens borrelt er het verlangen om nog een kindje lief te hebben in ons gezin. Maar ik weet nu ook hoe intens ik het beleef. De hormonen van het zwanger zijn. Het openstaan en helemaal gericht zijn op een baby. Ik vind het zó prachtig en zó intens(ief) tegelijk. En daardoor ook zwaar. Ik weet niet of ik mijn gezin een zwangere 'mij' wil geven..
Manlief is duidelijk, t is fantastisch en goed en genoeg zo.
En ik ben ook blij met alle praktische dingen. Gewoon ff boodschappen doen. Box weg. Kinderwagen bijna weg. Soms een ochtendje alleen als de kinderen naar school/peuterspeelzaal zijn...
en toch.. stiekem... nog eentje?
reacties (8)