....even een momentje voor mezelf...

Eindelijk het huis aan kant. Boodschapjes gedaan. Met de kinderen buiten gespeeld en nu lekker binnen een tent gebouwd zodat mijn koters lekker kunnen spelen terwijl ik heel even...heel eventjes maar, met mijn beentjes ophoog kan en mijn favoriete programma kan kijken... Dat is toch niet teveel gevraagd! Toch? 

Maar zodra ik ga zitten, begint het. Zoonlief plast in z'n broek, grrr
Mijn dochter denk dat ik alles ook wel prima kan horen als ze gaat huilen om elke scheet die haar dwars zit. Echt om alles gaat ze jammeren. (Zal wel een fase zijn)
En dan eindelijk zijn ze stil en mag ik (met toestemming, jawel) mijn programma weer aan zetten. Mooi zo.

Houdt de tv ermee op.......aaaaaaaaaaaaahhh

Voor iemand wie de emoties nu alle kanten op gaan is het knap dat ik de afstandsbediening nog niet door de tv heb gegooid of zit te janken.

Dan eerst maar die taart maken, iets dat vanmiddag op de planning stond.
Hopelijk heb ik vanavond wel even tijd om niks te doen.