Bevalling

Nu 11 dagen na mijn bevalling pas de tijd om even een blogje te schrijven.

Donderdag 1 april zou ik ingeleid worden maar ik kreeg woensdagochtend om 5 uur hoofdpijn en melde dit bij het ziekenhuis waarop ik(zoals ik wel verwachtte)naar het ziekenhuis toe moest komen. Mijn bloeddruk was niet abnormaal hoog en er was geen spoed maar wel rustig op de afdeling dus besloten ze me maar meteen in te leiden. Na 2 keer gel te hebben gehad kwamen de weeen goed op gang en om 17:00 braken de vliezen van Zoë. Binnen 12 uur volledige ontsluiting dus het zag er soepeltjes uit. Maar tijdens de persweeen wilde het meisje maar niet zakken, dus ik heb 5 uur lang persweeen moeten wegzuchten in de hoop dat ze nog verder ging zakken wat maar niet gebeurde. Ik viel tussen de weeen door af en toe bijna in slaap van uitputting. Wilbert moest samen met een assistente me tegenhouden om niet om te vallen. Toen mocht ik eindelijk meehelpen wat niet ging. Iedere keer als ik perste ging ze meer omhoog. Ze hebben toen een vacuumpomp gebruikt en binnen 4 keer persen was ze er dan Zoë Anna Bollen van 2828 gram en 48 cm. Ze hebben me niet eens in hoeven knippen voor de pomp omdat alles zo open stond. Toen hebben ze het vruchtvlies van meiske 2 gebroken en daar kwam zoveel uit dat de gyn aan de kant moest springen(ik leek wel zo'n klaterende olifant in Afrika). Binnen 4 keer persen was het meiske er en wat bleek ze was wel zo'n 2 pond zwaarder als verwacht!!! Onze Luna Elsa Bollen van 4088!!!!! gram en 53 cm. Geen wonder dat ik zo enorm was en daar hadden ze me nog een week mee rond willen laten lopen pffff. Het bleek dat omdat Luna zo groot was en zoveel vruchtwater had ze eigenlijk de geboorte van Zoë tegenwerkte. Zoë lag ook scheef met haar hoofdje, dus ik heb haar eigenlijk om een bochtje moeten persen langs Luna.

Daarna was het leed helaas nog niet geschiet. De placenta's lieten op zich wachten en mijn baarmoeder vond het wel mooi zo na die lange persweeen en 2 kindertjes die er al uit waren. Dus op hoogste stand medicatie gekregen en hopelijk zouden er meer weeen komen wat dus niet gebeurde. Ook lag de ene placenta vast achter de ander. En terwijl mijn meiden op mijn buik gelegd waren zat de gyn een beetje aan die navelstrengen te trekken om te kijken of het allemaal al los kwam, dat deed echt reuze pijn. Ik verloor ondertussen ook veel bloed maar gelukkkig kwam er 1 placenta los. Die tweede wilde niet komen dus werd besloten om met spoed naar de ok te gaan. Nou, voor mijn gevoel duurde dat eeuwen! Ik lag daar te wachten en hoopte echt dat ze me vlot onder narcose zouden brengen. Via het tvscherm in de kraamkamer had ik namelijk kunnen zien hoeveel bloed ik verloor. Ik had het gevoel van laat mij maar leegbloeden de meiden zijn er in ieder geval. En toen eindelijk het verlossende spuitje..........

Ik deed mijn ogen open en zag een ongeruste Wilbert boven mij hangen. Het bleek dat het allemaal nogal lang geduurd had voordat ik weer terug was van de ok. Ik had 2,5 liter bloed verloren, maar verder was alles goed. Alleen zag ik zo wit als mijn kussen(volgens ooggetuigen). Dit is nog steeds niet helemaal weg en dit vraagt momenteel ook nog veel energie van me. Ik ben herstellende van de bevalling, de operatie, het bloedverlies en probeer ook nog borstvoeding op gang te brengen wat maar matig lukt. Eerst waren er ook nog wat problemen met Luna waardoor ze 2 dagen op de couveuse afdeling heeft moeten liggen. Dat ging goed maar toen bleek ze meer dan 10% van haar lichaamsgewicht te zijn afgevallen en we mochten niet eerder naar huis dan dat dat op orde was. Dat werd dus 2e paasdag en nog maar net op het randje ook. Thuis viel ze nog meer af maar ondertussen is ze alweer 150 gram bijgekomen dus we zijn blij. Ook drinkt ze heel goed en zelfs ook aan mijn borst! Zoë ging heel goed in het begin maar heeft nu moeite met drinken. Krijgt met moeite een flesje van 40cc weg en dat terwijl ze al 100cc zou moeten drinken per voeding. Nog een beetje problematisch maar zolang ze maar drinkt houden we de moed er in.

We hebben echt superlieve rustige meisjes, huilen bijna niet of met reden hahaha. Sinds vandaag zonder kraamhulp dus wel een spannende dag maar met Wilbert naast me gaat het goed tot nu toe. BLij dat hij nog een week vakantie heeft want ander zou ik het niet trekken. Kan mezelf maar net aankleden en de trap op takelen en dan moet ik weer gaan zitten. Gelukkig kan ik wel mijn kinderen vast houden en voeden, maar verschonen is soms lastig omdat ik dan te lang moet staan en dan licht in mijn hoofd word vanwege het bloedverlies. Dit zou in een week of 6 betere moeten worden. Hopelijk kunnen we aan het eind van de week met zijn 4tjes door de tuin lopen en genieten van de lente.

Dit was het voor nu.

Aan alle meiden die bevallen zijn, gefeliciteerd!!!!!

Aan alle meiden die nog moeten bevallen, ik ben niet het doorsnee geval dus laat je niet bang maken. En alle verhalen kloppen, ook al is de bevalling nog zo zwaar het is het absoluut waard. Als ik zonder pijnbestrijding 6 uur persweeen vol kan houden dan kunnen jullie het ook! En daarbij de pijn gaat voorbij maar je kinderen blijven je hele leven. Succes en geniet ervan

Ik neem aan dat jullie begrijpen dat ik wat minder op de site aanwezig zal zijn maar ik probeer jullie een beetje te volgen.