Ziek gemeld

Eindelijk heb ik het dan gedaan.......ik heb me ziek gemeld bij het UWV

Ik zat er al een tijdje over te denken en tegenaan te hikken. Momenteel zit ik in de WW maar wordt zo gefrustreerd van het solliciteren terwijl ik eigenlijk al weet dat ze me nu niet meer aan gaan nemen. Zeker de laatste 6 weken is dit gevoel heel sterk geworden. Als men dan al in me geintresseerd is en me op gesprek uitnodigen haken ze af als ik aangeef zwanger te zijn van een tweeling. Ik solliciteer dus voor Jan met de korte naam en heb het gevoel dat ik mezelf nou niet positief neerzet bij alle besturen hier in de omgeving.

Naast de frustatie van het solliciteren heb ik natuurlijk een tweeling die ik moet dragen met bekkenklachten. Van mijn therapeut moet ik 3 keer per dag met de beentjes omhoog en mijn bekken laten rusten. Welke werkgever heeft die voorziening en laat dit toe? Geen enkele toch? Oja laten we ook mijn bloeddruk niet vergeten en het feit dat ik het klokje rondslaap(12 uur dus) zelfs als ik niet veel gedaan heb op een dag. Als ik een drukke dag gehad heb moet ik zelfs 's middags ff een dutje doen. Mijn hoofddoel van de dag is eigenlijk, mezelf verzorgen(douchen is al een taak op zich), de poezen verzorgen(lees knuffelen hahaha) en mijn man op tijd voeren als die uit zijn werk komt en aandacht geven. Ja, ja en de boodschappen doen zodat ieder gevoerd kan worden, die mijn moeder de trap op tilt. Oftewel, ik doe al bijna niets en nog heb ik het idee dat ik bekaf ben 's avonds. Ben volgens mij de komende maanden broedmachine en moet gewoon mijn best doen om er met rust voor te zorgen dat ik zo min mogelijk klachten vererger. Maar dat is toch zooooooooooo moeilijk, zucht. Is er iemand die dit herkend?

Ff ongenuanceerd klagen hoor dames(en heren?)

klaag gerust terug, dan voel ik me er niet zo alleen in.

Een ding is wel fijn en dat is dat mijn ouders om de hoek wonen. Ik kan dus wel dagelijks wat vriendelijke gezichten opzoeken en er ff uit(ook voor het strekken van de benen en oefenen met mijn bekken). Een kopje thee er in en vragen of mijn moeder me wilt helpen met de was. Ik voel me gelukkig niet alleen maar wel onthand en dat terwijl ik altijd zo efficient en verzorgend was. Ff wennen hoor. Maar zoals jullie gezien hebben heb ik ook nog wel puf voor leuke dingen zoals een kerstschildering op mijn buik zetten(als kerstkaart) samen met moeders. Erg gezellig, maar dat heb ik ook wel nodig.

Komende maandag zijn Wilbert en ik 2,5 jaar getrouwd en alweer 8,5 jaar samen. Tijd om er nog ff lekker met zijn 2e(eigenlijk 4en) op uit te gaan nu ik nog redelijk loop en fiets. Dus komend weekend gaan we lekker weg en dobberen in Arcen bij de thermen 2000, zijn allemaal kruidenbaden. Lijkt me heerlijk!!!!!!!!!!!!!

461 x gelezen, 0

reacties (0)


  • cardine

    Groot gelijk ze nemen je toch niet meer aan. Ga maar eens lekker genieten dat zou ik ook hebben gedaan. Na je verlof kan je weer met frisse moed beginnen met solliciteren ;). En als je nu nog moet doorgaan raak je zo ontmoedigd dat er misschien nooit meer iets van komt! gr. car

  • 2010-mannie-2012

    Hee Loes!! Dit is zeker heeeel herkenbaar! Ik heb uiteindelijk wel een baan gevonden. Ben vandaag begonnen. Het is niet mijn ideaal,maar goed ik verdien op moment geld. Maar ik weet en weet precies hoe je je voelt. Het is net alsof ze je zien als een gehandicapte! Geniet maar lekker van je 2ling, want voor je het weet zijn ze dr!! Liefss van mij

  • Twinmom2m

    Ohhh zeer herkenbaar hoor... ik heb mij ook in de 22e week ziek gemeld, om precies dezelfde 'klachten' als jij. Groot gelijk!! Nu lekker genieten van je zwangerschap, en van de tijd met z'n tweeen. Veel plezier!! xxx