Iedereen om ons heen raakt zwanger.. en wij?

Lieve dames,


Ken je dat, de ene na de andere zwangerschap komt voorbij en vaak ben je ook oprecht blij voor ze maar bij sommige stellen voel je de tranen al opkomen en verbijt je deze met een gemaakte glimlach.


Meestal kan ik het wel goed relativeren allemaal en bedenk ik me dat wij ook vast een keer mogen vertellen aan onze ouders dat ze weer opa&oma mogen worden. Ik heb het al helemaal bedacht om het middels een filmpje te vertellen aan onze ouders. Een filmpje waarin ik hun grote trots betrek, de kleinkindjes die mee mogen helpen het blijde nieuws bekend te maken aan opa&oma.


We hadden nooit verwacht dat het nu inmiddels al 2.5/3 jaar zou duren en we nog steeds met lege handen staan. Begin dit jaar zijn we begonnen met het IUI traject, helaas reageer ik te goed op de hormonen dus heeft er nog geen enkele inseminatie plaats gevonden. Volgende week moet ik weer ongesteld worden en krijg ik op dag 2 een inwendige echo om te zien of alle eitjes weg zijn. Zo ja, dan moet ik overstappen op Gonal F 25 mg, de laagste dosering. Hopelijk hebben we dan max 3 folikkels en kunnen we eindelijk door.


Toen wij in het ziekenhuis waren begin dit jaar zagen we een vage bekende daar uit ons dorp. Een paar dagen later kreeg mijn vriend op de voetbal van een teamgenootje de vraag wat we daar deden en of we eindelijk de stap hadden gewaagd. Ik ben zelf wel open in dit soort dingen maar eigenlijk had die vage bekende die we in het ziekenhuis zagen gewoon zn mond moeten houden want het zou ook gevoelig kunnen liggen. Achteraf was die jongen zelf ook in het ziekenhuis voor een beetje hulp met hun kinderwens en zijn zij inmiddels zwanger. Als we ze zien krijgen we geen enkele vraag over hoe het met ons gaat bijvoorbeeld maar ze namen beide wel de moeite dit de wereld in te brengen. Ik kan dan niet blij voor ze zijn en daar schaam ik me dan wel een beetje voor. 


Voor jullie hier op BB kan ik wel oprecht blij zijn, ik lees gewoon de blijdschap en opluchting en we kennen elkaar helemaal niet maar toch voel ik dan ook een stukje vreugde voor jullie.  

1330 x gelezen, 4

In Zwanger worden

reacties (9)


  • Neva99

    Het is echt heftig als je lang(er) geduld moet hebben terwijl je anderen om je heen wel zwanger ziet worden, dat is confronterend en grijpt je aan. Dat is menselijk en normaal. Hier ook 'relatief lang' (2 jaar +) moeten wachten op een goede zwangerschap en ik ziekenhuis geweest, dus ik weet enigzins hoe het voelt. Ik hoop dat de iui jullie snel een mooie zwangerschap brengt! Hou hoop, wees niet te streng voor jezelf en praat erover met mensen die je vertrouwt als je daar behoefte aan hebt. Liefs

  • Scheirischa

    Oh schat toch. Je verhaal grijpt me wel, wat moet het dan niet zijn om er zelf middenin te zitten. Ik vind je wel heel sterk overkomen, ondanks je verdriet.

    Begrijp ik het goed als je zegt dat je “te goed reageert” op medicatie, dat je veel eicellen aanmaakt? Is IVF dan een optie om over te gaan? Daar is het juist heel erg van belang om veel/goeie eicellen te hebben. Ik denk maar even mee hoor!

    Ik hoor heel veel verhalen van mensen die zwanger raken door iui en ivf, verlies zeker de hoop niet. Veel sterkte met de moeilijke tijd, en weet dat de kans groot is dat je handen ooit gevuld zullen zijn.

    Dikke knuffel! Je mag me altijd pb’en.

  • LiefsTess

    Ahh ik wil niet zielig overkomen hoor alleen ik hoop dat andere dames ook weer even hun ei kwijt kunnen of weer een beetje steun krijgen van anderen. De gedachte over IVF heb ik laatst ook gehad. Het is natuurlijk een veel zwaarder traject en ik denk dat ze voor nu alles geprobeerd willen hebben voordat we daar aan moeten beginnen.

    Ik wil het zelf ook dolgraag natuurlijk maar ik zou zo graag mijn vriend blij willen maken met babynieuws

  • Lindaaaa1

    Wat verdrietig!

    Ik kan me niet voorstellen wat je voelt, we hebben het geluk nu voor de tweede keer heel snel zwanger te zijn.

    Maar als ik dan de reacties hier lees, wow ik verbaas me gewoon dat mensen zo bot kunnen zijn ook.

    Ik probeer dus echt zodra bekend mag worden eerst de mensen waarvan ik weet dat het moeilijker gaat/in een traject zitten te informeren. Evenals bij de bevalling, zodat ze niet overvallen worden. Ik kan natuurlijk niet alle pijn voor ze weghalen, maar ik probeer zo erg om ze het gevoel te geven dat ik begrijp dat het heel moeilijk is en dat ik alle begrip heb als ze er niet naar vragen, niet op bezoek komen enz.

    En ik vind dus dat je alle reden hebt om soms niet blij te zijn voor anderen of het moeilijk te vinden!😘

  • Baby.wens

    Over het algemeen kan ik het goed relativeren als er iemand in mijn omgeving zwanger raakt en ben ik blij voor die persoon. Maar er is 1 iemand in mijn omgeving nu (die van onze situatie af weet ook) en zwanger is geraakt terwijl haar situatie niet helemaal is zoals het "hoort", zeg maar. Ze zal wel een goede moeder worden, daar heb ik niks over te zeggen verder. En als ik met haar praat, op welke manier ook, draait ze het gesprek áltijd zo, dat het weer over haar zwangerschap gaat. En ook echt heel overdreven. Bijvoorbeeld heel uitbundig over haar buik heen wrijven etc. Heel frustrerend.. Paar weken terug, toen was ze 9 weken zwanger, belde ze mij op of ik wou komen en wou helpen met haar boodschappen omhoog tillen want dat kon ze niet meer, dat voelde ze in haar buik 😑. Dus probeer haar nu een beetje op afstand te houden.

    En vragen hoe het bij ons is of iets in die richting? Ho maar.... 🙄

  • LiefsTess

    Snap ik helemaal! Jullie zijn ook al zo lang bezig voor een kindje. Het lijkt wel alsof alleen de vrouwen hier zich kunnen verplaatsen in elkaar i.p.v. de mensen die dicht bij je staan.

    Hoop dat jullie snel goed nieuws hebben

  • Hopeful2020

    Ik kon het ook goed relativeren als anderen zwanger werden en ik niet (bij ons duurde het uiteindelijk 13 maanden, dus nog lang niet zo frustrerend als bij jou..) Maar 1x een situatie gehad met een vriendin, die zwanger was, maar omdat ze te moe was en geen zin had in een 4de, abortus heeft gedaan. Haar keuze uiteraard maar dit maakte mij zo boos omdat ze daar zo luchtig over sprak, terwijl ze wist dat wij al langer aan het proberen waren voor een 4de kindje na het overlijden van ons dochter. Dus ik begrijp je volkomen als je niet blij kan zijn voor deze mensen, want het is absoluut niet hun plaats om dit zomaar door te vertellen aan anderen. Ik wens jullie heel veel succes en hopelijk ben je snel zwanger!

  • LiefsTess

    Jaa mensen weten soms niet dat ze er anderen pijn mee kunnen doen. 2 jaar geleden was een meisje zwanger van mijn sportclub en die herhaalde wel tot 10x aan toe op een avond dat ze zo vreselijk baalde geen alcoholisch drankje te kunnen drinken. In 1x zwanger en dan nog klagen..