Hallo dames,
even een klaagblog, even van me af schrijven..
Het is al 8 weken geleden dat ik mijn ongesteldheid had en ik word nog al gek van het wachten.
Helaas kan ik dit gevoel met weinig mensen delen. En helaas hoef ik geen hulp van mijn huisarts te verwachten.
Ik krijg continu te horen dat ik er te veel mee bezig ben. Terwijl ik zeker weet dat dit niet zo is, natuurlijk denk ik er
af en toe aan maar ik denk ook wel eens in vrije tijd aan me werk.. ben ik dan daar ook te veel mee bezig??
Maar nee, daar zit niemand over te zeuren.
Sommige vriendinnen zeggen dat ik weer gewoon de huisarts te bellen, maar ja wat schiet ik er mee op?
Hij schrijft me toch weer hormonen voor en dat wil ik juist niet meer slikken. Tenminste geen hormonen die
ontrekkings bloedingen opwekken.
Bij dag 41 bij de huisarts geweest en toen zei hij dat mijn cyclus nogniet extreem lang was, maar wanneer is
dat dan wel? Ik vind alles boven de 40 dagen extreem lang!!
En wat ik wel het vervelendste vind dat mijn vriend dit niet opmerkt. Dat ik hier mee zit snapt hij niet.
Hij benoemt het nooit en gaat het gesprek liever uit de weg.
Soms denk ik dat het hem niks uit maakt omdat hij al een dochter heeft. Zijn misschien rare gedachtes,
maar zo'n gevoel krijg ik erbij.
nou ja.. eerst weer genoeg geklaagd. Misschien word ik morgen wel wakker met ongesteldheid..
Goodnight!
reacties (0)