Zo de kerstdagen zitten er weer op. We hebben onze ouders en brussen op de hoogte gebracht van onze zwangerschap en er zijn flink wat traantjes gevloeid (niet van mij overigens). Was erg gezellig en iedereen is blij met het nieuws.
Zelf voel ik me niet anders dan anders. Had ik de eerste dagen van mn zwangerschap nog duidelijk het idee dat ik zwanger was en daarna een negatief voorgevoel, nu lijk ik wel ´gevoelloos´ te zijn. Bedoel, ben erg blij met het kleine wondertje in mn buik, maar ik heb niet echt het gevoel dat ik zwanger ben. Heb ook weinig klachten: licht gevoelige borsten (de ene dag erger dan de andere), om de ± 3 dagen wat krampen in mn buik (die na een minuut of 5 weer weg zijn), ben wat moe (slaap ook slechter) en heb af en toe een lichte hoofdpijn. Maar die vermoeidheid en hoofdpijn heb ik wel vaker, dus daar kan ik niet aan merken dat ik zwanger ben. Natuurlijk ben ik blij dat ik niet kotsmisselijk ben, hoop ook dat dat zo blijft. Maar af en toe vraag ik me af of het daarbinnen wel allemaal goed ontwikkelt. Gelukkig heb ik over 2 weken al een echo, dus het is gewoon aftellen geblazen. Tot die tijd probeer lees ik toch nog een hoop mee op de site, doe ik waarschijnlijk af en toe een nieuwe test en komen er soms vragen in me op die enigszins beïnvloed worden door de hormonen (naar mijn idee dan...). Alhoewel ik aan de andere kant ook wel relaxt ben, ik heb me de afgelopen week geen zorgen gemaakt. Mn instelling is nu: wat komt, dat komt.
Duimen, duimen, duimen...
Liefs,
Lia
reacties (0)