Hormonen of voorgevoel?

Niet dat ik iemand hier lastig mee wil vallen, maar ik moet het echt even van me afschrijven.

Gisterochtend heb ik weer 2 keer last gehad van krampen. Die zitten dan rechts onder in mn buik en duren een minuut of 5, moet dan echt mn been optrekken om de pijn te verminderen. Voor mn gevoel heb ik de pijn in mn darmen links en was dit pijn in mn baarmoeder, maar zeker weten doe ik het niet. Ben gisteren bewust op zoek gegaan naar afleiding en heb lekker even geshopt met een vriendin. Gek genoeg voelde ik niet eens de behoefte om het haar te vertellen, terwijl het 1 van mn beste vriendinnen is. Na ongeveer 2 uur was ik wat duizelig en doodop en ben ik weer naar huis gelopen. Onderweg naar huis kreeg ik ineens een soort ingeving, dat het mis zou gaan. Het voelde alsof iemand dat tegen me zei (ik hoor geen stemmen hoor, maar het voelde gewoon zo). Hierdoor heb ik me de hele middag en avond klote gevoeld. Had ook ineens geen last meer van mn ´volle´ gevoel, maar heb me een beetje vergrepen aan de kruidnoten... Ook leken mn borsten slapper te zijn. Ik ben vroeg naar bed gegaan, omdat ik echt zoooo moe was en eenmaal in bed nog een keertje kramp gehad. Heb mezelf tot kalmte gemaand met de gedachte dat het morgenochtend (vanmorgen dus) over zou zijn. Dat ik wakker zou worden en het eerste beetje bloed zou zien...Vannacht een paar keer wakker geweest. Niet van de krampen, maar van nieuwsgierigheid of het ook echt over zou zijn. Vanmorgen werd ik wakker, voelde eens aan mn borsten en deze waren toch nog wel gevoelig, maar wel wat slapper. En ik heb echt weer een hongergevoel in plaats van het eerdere ´volle´ gevoel. Buikkrampen lijken een stuk minder, al heb ik nog steeds veel last van lucht in mn darmen en maag (loop telkens te boeren en pufjes te laten...). Voordat ik opstond, kreeg ik ineens weer hoop: misschien zou het toch niet zo zijn. Ben net naar de wc geweest, maar nog geen druppel te bekennen. Heb wederom een test gedaan, omdat ik wilde kijken of ik nog steeds hormonen aanmaak. De test is in elk geval een stuk donkerder dan die van afgelopen vrijdag. Straks komt Moeders voor Moeders om ook een test te doen, vandaar dat ik zelf zekerheid wilde hebben.

Ik vind het zo lastig dat ik gisteren zo´n ingeving heb gehad. Ik hoop echt met heel mn hart dat het de hormonen waren die me dit ingefluisterd hebben en niet mijn intuïtie. De krampen in mn buik maken me erg onzeker. Ook heb ik onlangs in mijn omgeving 2 miskramen meegemaakt (1 vroege en 1 missed abortion), die erg veel indruk op me gemaakt hebben. Ik zou het liefst de hele dag succesverhalen lezen, om mezelf moed in te praten, maar ben er ondertussen ook wel achter dat veel verhalen op elkaar lijken, maar niet altijd dezelfde afloop hebben. Ik wil zo graag genieten van het wondertje in mn buik, maar ik ben erg rationeel ingesteld en vind het sowieso moeilijk om gevoelens van elkaar te onderscheiden. Denk dat ik de komende tijd maar alles op me af moet laten komen, niet teveel op BB of andere sites rondneuzen en er ook niet teveel aan denken. Uiteindelijk zal duidelijk worden of het mn hormonen waren of dat het een voorgevoel was. Tot die tijd kan ik niet meer doen dan afwachten, al vind ik dat heel moeilijk...