Soms vergeet ik....
Soms vergeet ik dat kleine kind in mij
Dat ineens verdrietig is of boos.
Soms gewoon heel hard moet lachen.
Dat alles zegt wat er maar op komt.
Alle gevoelens gewoon maar laten zien.
Dat zomaar iedereen vertrouwt.
Met kleine dingen snel tevreden is.
Dat vaak gewoon de tijd vergeet.
Gewoon trots is op wie het is.
Soms vergeet ik die volwassene in mij.
Die het leven nogal serieus neemt.
Niet zomaar gek mag doen.
Die rekening houdt met iedereen.
Gevoelens vaak verborgen houdt.
Die niet zomaar iedereen vertrouwt.
Zichzelf steeds maar moet bewijzen.
Die veel dingen van zichzelf moet.
En vaak het liefst een ander wil zijn.
Soms vergeet ik dat ik beiden ben.
Dan weer groot en dan weer klein.
Wil vaak dat ze samen op gaan.
Krijg ze alleen niet op één lijn.
Als ik dat toch eens kan loslaten.
Beide kanten volledig accepteer.
Als ik de kracht van hen kan zien.
Dan kan ik van het spel genieten.
En gewoon altijd beide zijn.
reacties (0)