Mijn bevallingsverhaal 28-04-2010

hallo meiden hier nu eindelijk mijn bevallingsverhaal........
vorige woensdag waren wij om 7:30 weer in het ziekenhuis en we mochten ook gelijk op kamer. daar werd weer bloed afgenomen en werd ik weer aan het ctg gezet. het ctg liet nog steeds geen weeen zien en toen moest ik een vreselijk viese weeen coctail drinken....de laatste slokken heb op het nippertje wurgend naar binnen kunnen krijgen....brrrr! heel vies!! tegen de middag kwamen de weeen langzaam op gang en tegen twee uur waren de weeen onregelmatig maar wel steeds sterker te voelen. om half drie draaide ik me even op het bed en toen voelde ik iets ploppen in mijn onderbroek en ik dacht dat het mijn vruchtwater was, maar na even te hebben gekeken bleek mijn hele onderbroek vol met bloed te zitten!!!!! ik helemaal in paniek, want ik wist dat het mijn bloed niet goed zat en dat mijn placenta ook heel laag zat..... wij gelijk op het belletje in de kamer drukken en de verpleegster kwam binnen en die haalde gelijk de hoofd doc. die besloot gelijk om een keizersnee te doen......nu was ik nog banger......maar ook blij want ik wist dat ik nu heel snel mijn schatje zou zien..... de operatie kamer werd klaar gemaakt, ik werd voorbereid voor de op en toen konden we de op zaal in. ik vond het eerlijk gezegd doodeng om vastgebonden te worden en wakker te zijn terwijl ze in je snijden....,maar 10 minuten later werden we beloond met het eerste huilen van mijn schatje ....dat was heel sentimenteel......ik mocht hem even zien en mijn vriend en ik hebben zitten huilen van blijdschap.....
even later mocht mijn vriend met ons schatje naar de kamer terug om te knuffelen. ik zou in de tussentijd ook weer klaar gemaakt worden.......tja hoopte ik ...... ineens hoorde ik iemand zeggen aan de andere kant van het groene laken: het stop niet met bloeden!!!!! toen hoorde ik de hoofd doc zeggen van: doorzuigen!!! in dezelfde tijd kreeg ik een medicijn gespoten om mijn baarmoeder te laten krimpen en daar reageerde ik helemaal verkeerd op!!!!! ik lag helemaal te trillen en te schocken op die rot "tafel". toen hoorde ik ineens: snel de placenta ik moet zien of die nog heel is want volgens mij is ie vast gegroeid in de baarmoeder!!! en een paar minuten later vertelde een doc mij dat ze mijn baarmoeder niet meer konden redden omdat de bloedingen niet wouden stoppen....toen lag ik helmaal te trillen!!!! na tien minuten werd dan ook besloten dat ik helemaal onder narcose zou moeten....... om half acht ben ik volgens mij weer wakker geworden....ik heb die nacht 4 bloedtransfusies gehad en nog 1 zak met bloedplaatjes......ook heb ik de hele nacht niet geslapen omdat iedere keer als ik bijna in slaap viel ging het aparaat waar ik mee verbonden heel hard piepen en dardoor raakte ik in paniek!!!! mijn handen waren zo gezwollen dat ik mijn vingers niet meer kon bewegen. en pijn dat dat deed!!! de volgede morgen voelde ik me wel ietsjes beter. twee dagen later waren mijn waarden weer iets slechter en heb ik nog 2 transfusies gehad!!! ook hebben ze me die dag mijn catheter en mijn wond slang getrokken. brrrrr!! dat was echt niet fijn!! maar vanaf die dag ging het gelukkig elke dag iets beter!!! de doctoren vertelden me dat bij mijn bevalling alles wat er mis kan gaan ook mis is gegaan en dat ik heel veel geluk heb gehad!! maandag weer bloed laten controleren en de doctoren waren verbaast dat de waarden een stuk beter uitzagen dan verwacht!!! gisteren nog een echo gehad en die was ook super!!! de doc vertelde dat ik vandaag naar huis mag mits ik rust hou, dus sinds vandaag ben ik weer thuis met mijn kleine familie!!!
onze zoon heet maximilan en woog bij de geboorte 3810 gram en was 54 cm. met hem gaat het super goed en we zijn zo trots op hem!!! mijn vriend hebben al meerdere keren samen zitten huilen van geluk!!!! het is zo'n wonder je eigen kindje vast te mogen houden!!!!! ondanks dat ik nog lang niet de oude ben en nog best wel veel pijn heb, geniet ik van elke dag!!!!!!
MAXIMILIAN IK HOU ZO VEEL VAN JE!!! JIJ BENT MIJN GROTE WONDER!!!!!