Het klinkt als vermoeidheid en wennen aan de nieuwe situatie.
Vraag hem wat zijn eigen behoefte op dit moment is. Misschien kan hij even bijkomen.( nachtje hotel) of thuis gamen. Dat jij en de baby even ergens gaan logeren. Zou er wel bij zeggen dat hij die ruimte krijgt maar dat je daarna verandering wilt zien. ( jij bent natuurlijk ook aan de beurt voor jou behoefte dan niet al te lang erna) vraag je omgeving eens op te passen en wat te gaan. Doen samen. Uit de sleur even.
Jou vriend moet gaan inzien dat je baby totaal afhankelijk is van jullie en ontzettend veel van jullie houdt.. hierbij is jullie baby zooooo klein, dat hij niks bewust doet om je vriend te irriteren.. het lijkt alsof hij dat denkt.. ja al die ongemakken zijn vervelend, maar wat zou je baby denken? Nee die vindt die spuitluiers heerlijk voelen.. die pest jou vriend bewust door dat te doen.. dit moet hij echt in gaan zien zeg.. ik ben het met jou eens en vind het ook erg zielig voor je baby..
Eens! Hier vind mijn vriend de babyperiode ook nooit leuk maar of hij ooit boos of geirriteerd is geworden... nee... hij weet ook dat de baby afhankelijk is van ons en niks met opzet doet.
Wat had hij voor ogen? Alleen maar lachen.. meteen zindelijk... lopen.. luisteren... hou je hart maar vast als die vervelende tanden door gaan komen🙈
Zit er niet meer achter dan alleen maar geïrriteerd worden van een spuitluier of spuugje? Kan me bijna niet voorstellen dat je zo kan reageren op zulke dingen van je eigen baby .
Mijn vriend houdt ook echt niet van baby's en vind alle baby's lelijk. Toen ze net was geboren zei hij; zelfs dr huiltje is mooi! En al dr poepjes spuugjes etc moedigd hij aan. Krampen in het begin ? Tranen stonden in zn ogen.
Wat hieronder ook gezegd word, een postnatale depressie kan ook een man overkomen. Praat er inderdaad een keer over, kom erachter wat er in hem omgaat als hij zo doet . Wat hem die prikkels geeft.
Ik snap dat jij er wat van zegt, zou ik ook doen. Maar nogmaals, ik denk dat er meer achter zit.
Ik schrik een beetje van alle reacties die het gedrag van vader goed praten. Voor een kind om een veilig thuis gevoel te creeeren hebben ze geborgenheid nodig en een gevoel van onvoorwaardelijk daar zijn van alle verzorgers in de omgeving. Zeker van vader. Als de emmer vol zit gaat hij maar een paar nachtjes bij zijn moeder logeren. Een baby belasten met het niet leuk vinden van een spuitluier is totaal absurd. Geloof mij er is niemand die een spuitluier als dagelijks top entertainment ziet. Maar vloeken en geirriteerd doen naar het kind toe. Ik haat het echt als ouder liefde zo voorwaardelijk is. Krijg je beschadigde kinderen van.
Mn man heeft ook niks met babies.. herken het wel een beetje allemaal. Het is natuurlijk nogal wat vooral als man om papa te worden, voor mamas gaat dat wat natuurlijker.
Mijn man is gek op de kinderen , maar hij vroeg me voor dat de kids geboren waren of ik alle luiers wilde doen. Dat vond hij vreselijk gaf hij aan. In nood (mocht ik weg zijn doet hij het wel natuurlijk ,maar als ik thuis ben dat ik het gewoon doe) prima.... geen probleem. Ik doe het 10x sneller en vind het niet zo erg. Zo doet hij alles opruimen als 1 van de kinderen spugen. Daar kan ik echt niet tegen. Is toch niet erg als hij liever geen poepluiers of luiers doet dan doe jij dat toch :) ergenis minder. Ik doe alle nachten altijd.
Ik heb ook van de kids alle luiers en alle nachten gedaan . Alleen als ik niet thuis was deed hij het . 💪🏻 Oh en ook alle voedingen tot 1 jaar toen ik stopte met bv
Je man zou voor het huilen oordoppen of muziek op zijn oortjes kunnen doen. Misschien irriteert het geluid hem dan wat minder . Ik denk eerlijk gezegd dat hij volledig overprikkeld is door te weinig slaap en te veel te doen en te weinig me-time , misschien moet hij ook nog werken en het huishouden enzo erbij doen. Boodschappen etc. Ik denk dat hij aan het eind van zijn Latijn is .
Even erbij zeggend dat ik zijn gedrag niet goedkeur anders krijg ik iedereen over me heen.
Als moeder heb je verlof en is het enige wat je moet doen in de eerste 10 weken voor je kind en je huis zorgen . Omdat dat jou de eerste weken niet lukte heeft je man en het huishouden en de boodschappen en het kind op
Zich genomen en daarnaast gewerkt waarschijnlijk . Dan ben je gewoon dood en dood moe . Ik kan me voorstellen dat als je even snel een luier wilt verschonen en je dan ondergeplast wordt dat dan de verwachting van even snel een luier en dan lekker op de bank hangen zodanig wordt verstort dat je daar stront sjacherijnig van wordt omdat je nu opeens weer 10 minuten langer bezig bent .Hij heeft gewoon enorme behoefte aan wat me-time denk ik . Dat hij het vloekend uit , is alleen niet goed .
Ik heb autistische kinderen en zelf ben ik niet getest maar ik denk dat ik het ook heb. Daardoor heb ik in drukke periodes dat ik ook stront shacherijnig kan worden als ik bv even snel de vuilniszak verschoon en deze dan uitscheurt en ik weer 10 minuten korter op de bank mijn me-time kan hebben . Als ik lekker in mijn vel zit en niet in stressvolle periode dan doe ik dat fluitend en boeit het me niet dat het langer duurt .
Ik zou niet aanvallend proberen met hem te praten, hoe je hem kan helpen om meer me-time te geven. Misschien kunnen jullie bv een uur per dag afspreken dat hij lekker kan opladen en dat jij alles doet . Misschien heeft hij twee keer een uur per dag nodig .
Me-time is zo vreselijk belangrijk om te ontprikkelen anders is de emmer gewoon te vol en loopt ie door iets kleins steeds over . Dus ik zou duidelijke afspraken maken van nu heeft de ene dienst en nu de andere . Zo kunnen jullie beiden opladen. Verder zou ik lekker online boodschappen doen en de boodschappen laten bezorgen . Misschien kan je een poetshulp inschakelen voor een paar weken tot je het weer zelf kan. . Ik hoop dat het snel beter gaat
Dit, mee eens! zit er zelf ook behoorlijk doorheen en nodig eens me-time nodig maar erg ingewikkeld bij baby van 4 maanden die geen fles pakt en volledig borstvoeding dus. Ik vloek nog niet maar soms is het me echt allemaal teveel laatste tijd en ben dan best in staat om te vloeken. Soms kan het je zo hoog zitten en dat het gewoon teveel is.
Opzich kan je als je man thuis is zeggen van kind is nu gevoed , over zeg 2,5 a drie uur wil ze weer drinken want dan heeft ze honger . Tot die tijd doe jij alles met haar . Dan regel ik de voeding en jij de rest . Zo kan je ondanks bv wel aan je rust komen .
Ik had in die baby periode vooral veel ‘last’ van de kinderen als ze de hele avond wilden clusteren als ik doodmoe uit het werk kwam. Maar op gegeven moment gezegd . Ik regel de tiet en de luier maar hij mag troosten en knuffelen . Dan kon ik even rustig tv kijken .
Mijn buurvrouw heeft mijn jongste een keer twee uur mee naar huis genomen . Kind was afgetankt en had dus twee uur geen voeding nodig . Zo kon ik even in alle rust filmpje kijken en slapen enzo .
De meeste mensen vinden babies leuk en willen wel even 1 of 2 uur oppassen of een rondje buiten lopen. Dan heb je niet die constante stroom aan prikkels van je kind en kan je lekker ontprikkelen
Je hebt samen gekozen voor een kindje, je zou niet hem hoeven ontzien. Dat hou je niet vol, en een keertje die luier doen of de kleine uit handen nemen omdat hij moe is of ziek, zwak misselijk, dat doe je voor elkaar. Maar niet constant en niet omdat hij niet van baby’s houdt.. Ik zou toch echt een serieus gesprek gaan voeren..
de mijne was een beetje soortgelijk. hij hekelt baby's en al helemaal al er gehuil bij komt kijken. die luiers is mijn man wel snel ingegroeid maar als hij het kon uit handen geven deed hij dat met heeeeel veel plezier en de wateroverlast bij open luiers werd hij ook snel erg handig in (hij deed het niet graag maar anderzijds werd hij er toch een beetje trots op dat jij het goed kon).
Als onze kindjes weenden en hij werd licht ontvlambaar stuurde ik hem (letterlijk) wandelen (heb ik hem duidelijk gemaakt op een moment dat de baby NIET huilde, je weet wel, zo'n moment waarop er wel mee te praten valt). Hij kon dan eventjes gaan uitwaaien terwijl de baby ook weer tot rust kon komen.
Doen je schoonouders trouwens ook zo tegen de baby (de mijne trouwens wel - ik denk steeds dat dat wat aangeleerd gedrag is)??
eenmaal ze wat groter worden (en je vriend er wat handiger mee is door ervaring) gaat dat vanzelf beter en beter.
Je mag dingen niet leuk vinden, maar wij hebben thuis de regel dat je een kind simpelweg niet kwalijk kunt en mag nemen als hij honger heeft, of poept of wat dan ook..
Nu inmiddels half jaar oud en nu begint het spoken voor aandacht (snachts) dat is iets wat we wél afleren: verder reageren we gewoon op alles wat hij nodig heeft: en tis een heerlijk ontspannen kindje die alleen huilt als er écht wat is..
Hele jonge Babies zijn ook gewoon stom . Althans dat vind ik . Als er meer interactie is dan is het leuker . Dan zal vader ook wel bijtrekken gok ik. Ik zou gewoon zelf alle luiers doen . Heb je dat gezeik ook niet thuis .
De eerste 8-10 weken was er weinig interactie te ontdekken hier. Als je troostte waren ze wel stil enzo . Maar er kon geen lachje vanaf. Zo rond 16 weken begon het wel leuker te worden . En vanaf 1,5 jaar tot nu (bijna 12) vind ik ze (meestal ) geweldig . Maar die eerste maanden . Pffff. Dit zie je misschien vaker bij vaders dan bij moeders . Ik word in ieder geval niet koud of warm van een pas geboren baby. Kraambezoek doet me ook helemaal niets . Maar goed ..... Dus ik kan me helemaal voorstellen dat vader het helemaal niets vindt. Dat hij het dan op die manier uit, keur ik helemaal niet goed . Daar moet hij mee ophouden
Ik vind babies juist fantastisch. En aan interactie geen gebrek.
Maar dan nog, bij ouderschap horen altijd dingen die je minder leuk zult vinden. Het kind heeft er niet om gevraagd op de wereld te worden gezet, dus die dingen doe je als ouder zonder mopperen. ( als het kind er niet bij is, kun je er later lekker tegen een andere volwassene over mopperen).
Ik vind jonge babies dus echt helemaal niets maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik goedkeur hoe die vader met zijn kind omgaat . Dat mag hij allemaal wel denken maar dat moet er natuurlijk niet ook naar het kind uitkomen .
Pff nou ik sluit mij aan bij de dames die zeggen dat dit niet normaal en kinderachtig is, welke omstandigheden dan ook. Kort doen tegen een hele drammerige peuter vind ik al not done. Laat staan vloeken tegen een baby Goeie dag hé.... Moeilijk hoor als je dat moet aanhoren.. en je bent ook niet de moeder van je vriend om hem elke keer betuttelt terecht te wijzen... Maar dit kan écht niet hoor meid. Heb je al een volwassen gesprek gehad over hoe jij het ervaart en vermoedelijk je baby ook als hij dit doet? Het is hoe dan ook volledig onacceptabel
Nou ik zou toch eens even eerlijk tegen je vriend zeggen wat je ervan vindt. Is toch een beetje van de gekke op deze manier. Hij wist wel dat je een baby in je buik had en geen peuter? Samen heb je ervoor gekozen en hij zal zich moeten gedragen zoals hij heeft gekozen toen je samen zwanger werd. Als een liefdevolle vader. Je verplaatsen in hem vind ik persoonlijk onzin want dat doet hij ook niet bij jullie baby.
Waar komt dit door? Is hij altijd zo als iets tegenzit? Of moet hij nu sinds de bevalling werken, en fulltime voor jou en de kleine zorgen, slapeloze nachten en valt het hem daardoor erg zwaar? Ik denk dat mannen sws wat minder goed tegen baby gehuil kunnen en minder handig zijn met het schoonmaken van ongelukjes.. Mijn vriend kan ook slecht tegen gehuil, kan niet tegen wakker worden in de nacht, en als de plas en poep overal zit weet jij hier ook geen raad mee, ofwel totaal niet geschikt voor babytijd. Hij vloekt niet maar laat wel irritatie merken waardoor ik eigenlijk gewoon altijd de baby dingen doe. We hebben nu 3 kids en hij is een erg leuke vader, maar de baby hoort gewoon bij mama (bij ons thuis dan). Hoeveel kun je zelf al weer doen en zijn er mensen die jullie wat kunnen helpen? Als alles nu op hem neerkomt zit hij misschien gewoon aan zijn Max.. Als je vindt dat hij zich gewoon aansteld moet je hem eens streng toespreken.. Het is het een of het andere maar er moet wel iets mee gedaan worden..
Leuk en aardig, maar met dit gedrag is hij rijp voor een melding bij Veilig Thuis. Als hij zo reageert op zijn eigen kind, is hij niet geschikt als vader. Autisme of niet.
Lelijk kijken en vloeken is geen goed gedrag naar een baby toe, zelfs al gebeurt het maar af en toe. De baby doet het niet expres en kan hechtingsprobleem ontwikkelen als het contact met de vader niet goed verloopt. Reken maar dat de kleine op den duur gaat merken dat papa boos doet. Dus... vriendlief mag zichzelf eens goed in de spiegel aankijken en bedenken of hij hulp nodig heeft, want dit is niet goed. Hier moet wat aan gedaan worden. Sterkte!!!
Waarschijnlijk is het wennen en allemaal nieuw maar hey, baby's lachen niet altijd en een vieze luier hoort er bij. Ik zou met hem het gesprek aan gaan en vragen waarom hij zo reageert en aangeven dat het jou er zelfs toe aanzet dat je stressvolle situaties voor hem omzeilt? Is niet echt oké hoor.... Als hij het lastig vind is echt heel vervelend maar hij moet leren om dat op een andere manier te uiten en al helemaal niet door boos te worden op zijn zoontje. Ik vind het kinderachtig dat gevloek en getier, kom op zeg, arm kind ☹
Sorry kan alleen maar boos worden als ik zo iets leest. Het is inderdaad zo onvolwassen en kinderachtig. Misschien vindt hij de kleuterfase ook wel niet leuk moet hij billen afvegen.
Goed met hem praten en ook zijn verantwoording laten nemen.
Hij moet gewoon leren dat hij volwassen is en zijn verantwoordelijkheid moet nemen. Vraag hem maar eens of zijn ouders zo lelijk tegen hem deden toen hij klein was. Wat een kinderachtig gedrag!
reacties (0)