Het spijt me..

Lief klein frummeltje,

Je bent als het goed is nog maar een cm, nog zo klein. Jouw komst in mn buik heeft al veel veranderd. Het is zo lastig lief klein frummeltje, want je bent nu al zo belangrijk voor mij, ook al ben je de 4e, maar het vergt heel veel. Je grote broers en zus moeten het nu even doen met een moeder die op dit moment niet zo goed voor ze kan zorgen. Het voelt zo dubbel lief klein frummeltje. Mijn hormonen zorgen ervoor dat ik me soms schuldig voel, dat ik het gezin te kort doe, dat ik het soms lastig vind, terwijl er zoveel vrouwen zwanger willen zijn en ik me soms best verdrietig voel.. En dat mag eigenlijk niet. Want ik kan ook niet wachten tot jij groter groeit frummeltje, dat ik jou mag voelen schoppen, dat we druk met de namen bezig gaan, je kamertje gaan maken en jou mag ontmoeten! Of je een klein zusje of broertje bent. Dat vind ik geweldig frummeltje! Het spijt me dan nu ook al heel erg dat ik er nog niet zo van geniet als ik zou willen frummeltje, maar echt, geloof me, dat gaat zeker gebeuren lieve kleine frummel! Dat gaat zeker gebeuren!