Deze blog plaats ik om mijn emoties van mij af te kunnen schrijven. In mijn vorige blog schreef ik over lange cyclussen. Met deze klachten zijn mijn man en ik ook naar de huisarts gegaan. We zijn gelijk doorverwezen naar de fertiliteitsarts. Mijn man zijn zaad is onderzocht. Ik heb meerdere inwendige echo's gehad en een bloedonderzoek. Daaruit bleek dat er niets medisch aan de hand is en wij op een natuurlijke manier zwanger kunnen worden. Ze stelden voor om de komende 3 maanden te kijken hoe mijn cyclussen verlopen. Ik ben sinds ruime 2 maanden bezig met een koolhydraatarm dieet. Hierdoor ben ik op dit moment 14 kg afgevallen. Mogelijk krijg ik door een gezonder gewicht een regelmatiger cyclus. Vorige maand had ik een cyclus van 30 dagen. Ik zit nu op dag 32 en ik heb af en toe wel een klein beetje buikpijn. Maar ik ben nog niet ongesteld geworden. De onzekerheid slaat nu weer enorm toe. Ik heb gisterenochtend een zwangerschapstest gedaan maar die bleek negatief te zijn. Een teleurstelling voor mij. Ik was er erg verdrietig van. Het maakt mij onzeker omdat ik het lastig vind om op mijn lichaam te vertrouwen. Wat als ik weer heel erg lang niet ongesteld wordt? Wat nou als er niks medisch aan de hand is maar wij het toch niet voor elkaar krijgen om spontaan zwanger te worden? Mijn geduld wordt op de proef gesteld en het voelt of zijn we al jaren bezig, terwijl we deze maand pas het jaar aantikken. Misschien zijn er vrouwen die zich in mijn verhaal herkennen...
Niet helemaal een gelijke ervaring maar wij waren anderhalf jaar bezig. Toen ook naar fertiliteits arts en bleek pcos te hebben. Konden beginnen met behandeling. Maar ondertussen was ik toen in de ziektewet beland ivm burn out en ben toen begonnen met sporten. Dan wel geen overgewicht ofzo. En toen opeens nog voor we konden starten met de behandeling bleek ik spontaan zwanger te zijn. Ik denk oprecht dat proberen zo min mogelijk stress te hebben en dat icm sporten en in jouw geval diëten een goede kans maken op. Succes!
reacties (1)