Gynaecoloog en afwachten..

Hallo,

Dit is echt allemaal nieuw voor me. Normaal doe ik niet aan blogs ofzo maar
Soms is het fijn om dingen op te schrijven. Ik ben marleen en ben 26 jaar en ik en mijn partner
Zijn bezig om te proberen zwanger te worden. Ik ben nu zelf iets meer dan een half jaar gestopt met de pil,
Na dat ik gestopt ben met de pil, zat er zeker wel 2 a 3 maand tussen voor ik een normale menstruatie had. En de tijd van de volgende deed ook weer zolang. Ik ben het ook maar gaan bijhouden via een app. (altijd handig).
En weer zat er een lang lange tijd tussen voor ik de volgende menstruatie had.
Het voelde meteen niet goed, En Ik heb er nooit zo erg bij nagedacht als nu natuurlijk, maar ik ben altijd al wel onregelmatig geweest dus ik wist al snel dat er iets aan de hand moest zijn. Mijn gedachten gingen van ene kant naar de andere kant. Waarom heb ik dit nou weer? Waarom doet mijn lichaam nou weer zo?
Op de duur heb ik een afspraak gemaakt bij de dokter, en ik weet dat het soms wel lang kan duren voor je een regelmatige cyclus hebt en ook niet gelijk 1,2,3 zwanger raakt.
Vaak most je eerst een jaar moet wachten tot je door word gestuurd naar de gynaecoloog, maar ik zei duidelijk dat ik voor die anderhalf jaar dat ik de pil had gebruikt al een erg onregelmatige cyclus had, ik wou gewoon weten waar dat nou vandaan kwam. Uiteindelijk heeft de dokter me doorgestuurd. En had ik na 2 week een afspraak bij de gynaecoloog.
Zelf kom ik uit een groot gezin van 11 kinderen en mijn broers en zussen hebben allemaal al kinderen, en er zijn vorig jaar ook weer een aantal
Bij gekomen. Ik heb zelf altijd al een kinderwens gehad van toen ik jong was al. Iedereen vraagt zich af hoe het bij mij zit, ik krijg zo vaak vragen. En marleen hoelang duurt het nog bij jullie ? En ben jij al zwanger? Nu ben jij ook aan de beurt he? Jij bent tenslotte ook 26..
Pfff Nou ik kan je wel zeggen dat, dat ook niet erg meewerkt kwa gevoel en het nogal vervelend is dat iedereen erna vraagt. Toen ik eenmaal die afspraak bij de gynaecoloog had en daar was, werden me aantal vragen gesteld en ook aan mijn partner.
Er werd een echo gemaakt en gekeken hoe mijn baarmoeder zat, ze merkten er als snel uit dat ik een iets gekantelde baarmoeder had al moet dat niet veel uitmaken als je een kinderwens hebt zeiden ze,
Ook werd er benoemd dat ik veel vochtblaasjes en veel eicellen had wat volgens hun dus wat leek op PCOS. Nadat ze dat hadden bekeken werd het nog even na besproken over wat er nog verder zou gaan gebeuren kwa onderzoek. Ik moest nog wat bloedafname om te kijken of ik de hoeveelheid hormonen heb die een vrouw zou moeten hebben. Mijn vriend heeft net vorige week wat in moeten leveren om te kijken of het bij hem alles goed zit zoals het hoort te zijn.
Tot op heden hebben we nog geen directe uitslagen gekregen, en zitten we ernog op te wachten. Ik ben echt zo benieuwd wat er uitkomt. Dat het bij mij niet helemaal goed zit dat is duidelijk maar bij mijn vriend is echt de vraag, want Als dat ook niet goed zit dan word het nog lastiger. Nog even geduld en we zullen het verder horen over wat er nou precies aan de hand is en het bij ons nog niet gelukt is. Het is wel lastig te omschrijven hoe ik me daadwerkelijk voel in deze situatie , aan de ene kant denk ik als de tijd er is dan komt het heus wel goed, het is puur een kwestie van tijd . Alleen als ik nu weer hoor dat
Mijn zusje weer zwanger is van haar 2e kindje, en vandaag ook nog te horen heb gekregen dat mijn zus ook nog weer zwanger is. Vind ik het toch echt lastig en moeilijk om te horen. Bij hun gaat alles vanzelfsprekend en bij mij dus totaal niet. Ook lastig dat hun ook niet echt rekening houden met de situatie van mij.
Ze zeggen dat ze me daarin begrijpen maar ik vraag me dan af of ze me echt daadwerkelijk wel snappen. Soms denk ik dat het beter is om te zwijgen over hoe ik me voel omdat het mij pijn kan doen als zij mij wel horen maar niet begrijpen snap je..