De vk en tussenschot (septum in de uterus)

Even een update:

Afgelopen dinsdag heb ik de eerste afspraak bij de VK gehad. Alles was prima, het hartje klopte nog en het was heel goed gegroeid.  Ik mocht weer een paar dagen naar voren haha!  Ik heb deze praktijk heel bewust uitgezocht omdat mijn gyn ze aanraadde. Zij heeft nauw contact met de praktijk en hebben iedere dinsdag overleg. En ik moet eerlijk zeggen dat ik ze echt heel erg fijn vind. De vraag is alleen of ik bij de VK blijf of misschien toch bij de gyn blijf lopen. Ze hebben namelijk in deze praktijk nagenoeg geen ervaring met (verwijderde) tussenschotten. We zullen het binnenkort horen.

Ik besef me nu ineens dat ik nog helemaal niet heb verteld over het tussenschot. Haha dat is stom! Dat zal ik maar gelijk even doen dan.
Vroeger (rond mijn 16e) had ik erg veel pijn rond mijn menstruatie. Een paar keer ben ik door de pijn bij de eerste hulp beland, want de dokter dacht dat ik een acute blinde darm ontsteking had. Meestal kwam de pijn ongeveer om de maand /periode. In die tijd heb ik zo'n twee jaar bij de gyn gelopen af en aan aangezien ze niet goed konden achterhalen wat er nu precies aan de hand was. Ook de echo's leken normaal. Totdat ze besloten een kijkoperatie te doen. Bij deze operatie kwamen ze erachter dat mijn baarmoeder in tweeen was gesplitst, oftewel ik had een tussenschot, ik leerde toen het begrip 'septum in de uterus' kennen.

De chirurg heeft bij de operatie het tussenschot gedeeltelijk ingeknipt, want het bleek dat het van midden-boven tot onderaan mijn baarmoedermond zat waarbij een kant bijna was afgesloten. Er werd mij verteld dat ik waarschijnlijk zeer moeilijk zwanger zou kunnen worden en de kans op miskramen, buiten baarmoederlijkezwangerschappen en te vroeg geboorte aanwezig was. Als ik zwanger zou worden zou ik onder strikte controle moeten komen aangezien de bovenwand van mijn baarmoeder ook vrij zwak bleek. Je begrijpt misschien wel dat dat ervoor gezorgd heeft dat ik niet zeker wist of ik wel kinderen wilde.

Een half jaar geleden begon het idee toch te borrelen, tja je kan de natuur niet uitschakelen haha. Maar voor we wilde starten met proberen wilde we eerst weten hoe ik er nu medisch bijstond wat betreft mijn baarmoeder. Ik heb toen uitgebreide echo's gehad en er werd mij verteld dat ik feitelijk alleen nog maar een vormvariatie heb en geen vormafwijking zoals ik dat voor de ingreep had. Ze zei dat ik geen hogere risico's had dan elke andere vrouw op eventuele problemen, er waren dus geen bezwaren op een zwangerschap meer. Toen ik dit hoorde viel er een hoop onzekerheid weg, ik voelde me echt vrijer dan normaal. Ik heb al die jaren het idee gehad dat ik een groot risico zou lopen bij zwangerschap en ben daarom altijd onzeker geweest of ik het risico wel wilde lopen. Een kinderwens was vroeger niet vanzelfsprekend, en dat idee werd door dit nieuws ineens van tafel geschoven. 

Toen mijn vriend en ik besloten dat we niet meer veilig zouden vrijen was ik direct de maand erop zwanger. Het is echt een wonder! In mijn achterhoofd komt af en toe wel de onzekerheid terug, maar gelukkig overheerst het genieten. Ik blijf onder goede controle en wat dat betreft vertrouw ik erop dat ik in goede handen ben.