Overheersende emoties.

Ondanks alle shit die me ex mij bezorgd was ik zo vrijgevig om de maandag 1x in de twee weken extra te geven tot 19:00 uur
Ik ben er klaar mee vandaag komen ze wederom 1,5 uur te laat thuis. Meer dan een uur later krijg ik een bericht op mijn vraag waar de kinderen blijven aangezien ze thuis hadden moeten zijn. Hij doet alsof hij dom is en van niks weet en ik moet maar niet denken dat... En ik moet maar co ouderschap toestaan.
Nadat dat hij vanochtend nog even geregeld heeft een rechtszaak heeft uitgesteld die we zouden hebben vandaag over de hulpverlening voor de kinderen.
Want meneer wilt geen hulpverlening, meer en meer shit over hem komt naar boven, al 4 jaar Ben ik aan het vechten voor mijn kinderen.
Ik ben uitgevochten maar nu vanavond woest, ik moet veel moeite doen om niet in de auto te stappen en hem.van z'n gejatte fiets af te rijden.
Godzijdank heb ik een vriend die de rust zelve is en me tegen houd, want het heeft geen zin.

Als ik een.melding wil.maken bij de crisis dienst krijg ik een stomme trut aan de lijn dat ik beter voor me kinderen kan gaan zorgen ipv een melding te maken.
Prima ook zij laten me weer in de steek, ik los.het zelf wel weer op.

Het ergste van alles is mijn ondankbare dochter, ik vind het vreselijk om het te zeggen maar het is de waarheid.
Alle liefde en leuke dingen worden niet gewaardeerd, een lach of een dankjewel kan er niet vanaf.
Liegen, een grote mond, respectloos gedrag en een lang gezicht krijg ik voor alles terug en haar vader die haar als oud vuil behandeld en met (fysiek)geweld behandeld daar loopt ze gezellig te doen.
Afgelopen vrijdag heeft ze niet eens het fatsoen om.me gedag te zeggen,.ze loopt van me weg en gaat dansend naar haar vader.
Ik ben zojuist ook zó boos geworden op haar, ik kan er niet meer tegen. Hier staat iedereen voor haar klaar en komt ze niks te kort en voor zo'n hufter van een vader liegt zem

Ik ben uitgevochten, ik kan niet meer. Ik ben zo boos en aan de.andere kant wil ik in de armen van mijn vriend.kruipen en huilen.
Ik vraag me af wat ik in godsnaam fout heb gedaan om zo'n dochter terug te krijgen, mijn zoontje kan wel normaal doen
Misschien is ze wel net als haar vader.

Iedereen geeft me advies en allemaal ander advies ondertussen zie ik door de bomen het bos niet meer.
Ik moet blijven vechten voor de rechten.van mijn kinderen maar het verdomd zwaar.
Ik hoop.dat hij naar een onbewoond eiland vertrekt, eindelijk eens in de bak beland of de verkeerde eens bezeikt.

Ik hoop.dat ik ooit nog een goede band met mijn dochter krijg voor nu is er steeds een grotere afstand tussen ons en wat ik.het moeilijk om toe te geven
Ik voel me een waardeloze moeder en een stommerik want het is me ex toch weer gelukt om me boos te krijgen en tegen hem gezegd dat dit de laatste keer was. Ik had hem geen groter plezier kunnen doen.