Gebroken

Na gister isbhet dan zo ver, ik ben gebroken.

Tranen blijven maar komen.. Woorden gehad met mn moeder vanochtend...
In de gedachte hoe ik ik gesprek ga met de zwemschool boos of niet zo boos weet ik nog niet, de ochtend verloopt verder redelijk rustig.
M. Ziet er slecht uit, gewoon op valt me vandaag erg op, stress heeft ze ook want ze heeft bij papa niet kunnen leren voor haar proefwerk. Ze kan het wel maar een 9,5 vind ze niet goed genoeg.
Nog even vlug alles doorgenomen samen vanochtend.
Buiten onderweg naar school kom ik mijn moeder tegen, 'goh wat ziet M. er slecht uit' merkt ze op, voor ik het weet snauw ik al terug 'ja gek hé als je zo laat thuis komt' mijn moeder valt in haar moederrol en leest me de les dat het niet leuk is voor de kinderen als.ze dit zo horen en dat ik het deze boze houding niks bereik.
Ik ben boos op alles en iedereen en kat lekker terug 'nee Het is verdomme allemaal niet leuk voor ze, ze moeten liegen over gister, E. Zit nu bij de zwemjuf die m uitkaffert om alles en ik ben er gewoon klaar mee! Alsof mn ex maar iets netjes vraagt maar die krijgt toch ook alles.voor elkaar?!'
Ze vraagt me nog of zij het moet oplossen 'NEE' antwoord ik. Geïrriteerd en misschien teleurgesteld loopt ze weg 'dan moet je het zelf maar weten'

Ik loop vlug naar huis, ik gooi de deur met een ruk dicht, wat voelt dat goed..
Ik gooi mijn sleutels neer en zak met mijn rug langs de deur naar beneden en begin te huilen en stoppen lukt niet meer. Shit M. Is haat boek van school vergeten vlug probeer ik ongezien voor alle andere roddelmoeders mijn gezicht te verbergen en bijt op mijn tong. De juf en de congiere zie ik wel denken... Het komt allemaal wel goed mama, zegt ze juf.
Als ik buiten ben beginnen mijn tranen weer te lopen..
Mijn ogen branden inmiddels... Ik wil dat de hele wereld me gewoon even met rust laat of beter gezegd mijn kinderen.

Mijn hond wil wandelen maar ik niet dus die gaat maar even in de tuin rennen en komt daarna trouw mijn tranen aflikken..
Ik voel me ineens zo alleen, mijn vriend is onbereikbaar op zijn werk. Mijn huis is een bende, de boel de boel laten kan ik niet want het is de erg en de boodschappen moeten nog gedaan worden.

Nog steeds niet wetende hoe en met wie ik een gesprek aan met gaan op t zwembad weet ik nog steeds niet maar ik moet E. die moeite heeft met zwemmen (bijna 2 jaar over het a diploma gedaan) redden van de badjuf die hij nu heeft en terug krijgen naar de andere leuke juf.
Ik wil een deken over mn hoofd heen trekken, met de kleine frummel in mijn buik en ons hondje op de bank en de hele wereld de ballen laten krijgen...

1739 x gelezen, 3

reacties (0)


  • Lady-Whistledown

    Moet eerlijk zeggen, de woede spat van je verhaal af. Je moeder heeft op dit punt echt wel gelijk. Met boosheid los je niets op. Probeer dus eerst te kalmeren. Desnoods hulp zoeken zoals de anderen hieronder ook aangeven.

  • 4mommy

    Och meis toch 😭

    Zo jammer dat je moeder zo reageerde.

    En wat.... Situatie voor je en er is niemand die er nu even voor jou is.

    En wat anderen zeggen laat de boel de boel. Want deze stress is ook niet goed voor de baby 💕

    Xxx

  • Lovemyk

    Pfff.... soms zit het allemaal ook tegen en dan nog die gekke hormonen die om de hoek komen kijken. Het is ook heel zwaar allemaal(een gezin runnen). Laat alle emoties er uit het is geen schande iedereen heeft dat wel eens vooral als je zwanger bent. Heel veel succes met het zwembad verhaal. Persoonlijk zou ik het wel aankaarten, omdat je er anders echt mee blijft zitten en dat moet je niet willen vooral voor de kids niet.

  • XooXooX

    Ach jeetje wat een stress. Ik zou zeggen...laat toch de boel de boel. Zet een kop thee voor jezelf, kruip op de bank, kijk lekker Netflix of slaap een paar uurtjes. Zorg eerst even voor jezelf. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar volgens mij heb je zo'n dag wel even heel hard nodig. Bestel vanavond lekker een pizza en haal alleen de kleren van de waslijn die je nodig hebt. De rest lekker even laten. Morgen is er weer een dag en dan kun je er misschien weer met frisse moed tegenaan.

    De groeten met moeten

    jij bent ook belangrijk.