Muizenissen

Hey

Het is al 6 weken geleden dat ik geopereerd ben. De tijd gaat snel. Ik herstel goed, ben alleen nog heel moe. Ik ben nog steeds niet ongi geweest. Vind dat het lang duurt. Ik heb vorige week wel menstruatiepijn gehad in mijn buik. Precies alsof ze gingen komen. Ik heb ook last van acne en gevoelige zware borsten en tepels. Normaal als ik dat heb, dan komen die binnen de 3 dagen door. Nu is alles weer over. Ik heb ook wel last van humeurschommelingen maar ik denk dat dat eerder komt doordat mijn eigen hormonen nu terug alles moeten overnemen. Ik heb meer dan een jaar kunstmatige hormonen gekregen en ben maar een keer of 3 ongesteld geweest omdat die hormonen het niet meer konden houden. Ik heb al t een en ander proberen op te zoeken en op forums de vraag gesteld maar ik krijg steeds hetzelfde antwoord dat het bij iedereen verschilt en ze vragen of ik al een test heb gedaan. Een zwangerschap is voor mij eerder een mirakel dan een waarheid. Zeker na zo 3 lange jaren van wachten en heel dat gedoe. Ik geloof er niet in dat ik dit jaar nog goed nieuws zal kunnen neerpennen, al hoop ik er stiekem wel heel erg op. 't Zou een mooi nieuwjaarscadeau zijn.

Ben vandaag naar mijn moeder geweest, we hebben over zwanger zijn gepraat en ze heeft me gezegd dat er al 6 generaties achter elkaar zijn van moeders die 9 maanden ziek geweest zijn. Elke dag moesten ze overgeven. Maakte niet uit wanneer. Mijn moeder is van mij 10 kilo afgevallen tijdens de zwangerschap en van mijn zus 15 kilo. Ze heeft altijd gezegd dat ze dit zou doorgeven aan een van haar dochters en ik vrees dat ik het ben, want mijn zus heeft al een zoontje en die is niet zoveel ziek geweest. Alleen heel af en toe. Pfff... dat ook nog eens na al dat gedoe. Dan word ik echt op de proef gesteld. Diegene die mij dan vraagt of het kindje echt gewenst is, die blaas ik achterover met mijn antwoord.

Ik ben ook een beetje bang voor onze katten. Ze zeggen dat het niet goed is als je zwanger bent, katten in huis te hebben. Mijn huisarts raadde mij ook aan van ze weg te doen maar ik kan dat echt niet, ik zie die beestjes veel te graag. Ze voelen het direct als ik me even niet goed voel en komen me dan troosten. Ze achtervolgen me de laatste tijd constant. Ze willen altijd heel dicht bij me zijn. Ik heb mijn man al voorbereid dat hij elke keer de kattenbak mag doen. Hihi!!!

Veel liefs!!!