Eindelijk thuis!

Vandaag was mijn eerste dag van mijn (lang, lang) verlof.  En het was zalig!!  Zo een goed weertje ook: lekker zonnetje de hele dag.  Ik droom al stilletjes dat de lente begonnen is en we een perfecte zomer gaan hebben! :-)

Mijn zoontje deze morgen vrolijk naar school gedaan, wetende dat ik hem 's middags zelf weer kon gaan ophalen en ik hem dus niet lang moest missen (zalig gevoel!) en dan naar huis terug: lekker ontbijtje, wat opgeruimd en was opgeplooid, ...  Tegen dan was mijn man wakker: hij heeft de late ploeg deze week dus we zijn de hele week gezellig samen 's morgens.  We hebben op het gemak boodschapjes gedaan samen en ik heb wel honderd keer gezegd: "Leuk he, zo samen zijn met ons tweetjes!"  En hij heeft wel honderd keer zuchtend geantwoord "Het zullen lange twee weken worden voor mij met u hier de hele tijd hoor ...  Je brengt mij uit mijn ritme, ik heb mijn vaste gewoontes, ik ben liever alleen ...." 
Wat is de liefde toch mooi he?? ;-))

Dan 's middags met ons drie samen gegeten, 's avonds kon ik mijn zoontje weer zelf van school halen en hadden we nog genoeg tijd om samen te spelen en alles op ons gemak te doen ... 

Echt waar: wat een zalige dag!! 
Ik ga hier echt volop van genieten, van deze tijd voor dat onze nieuwe baby er is. 
En dan gaan we uiteraard genieten van de tijd dat hij er wel is!