Bijna 5 maanden

5 maanden, zeg. Wat gaat het hard! Het is heerlijk genieten van ons kleine mannetje. Hij is vrolijk, kletst heel graag en is zooooo nieuwsgierig. Vandaag een grote mijlpaal, hij is van zijn rug naar zijn buik gerold. Ha, die hebben we mooi binnen. Andersom blijft lastig, want zijn arm zit in de weg. Sinds een week of 2 a 3 ligt hij wel voortdurend op zijn zij. En dat terwijl hij eigenlijk nog niet helemaal opgeknapt is.

Afgelopen weekend zijn we voor de tweede keer die week weer naar de HA geweest. Jip was zo aan het hoesten, flink benauwd, dronk minder en gaf zijn flesjes af en toe terug door zijn neus. Flinke koorts erbij, dus het was een klein hoopje ellende. Zaterdag bleek dat hij bronchitus heeft. Vanaf toen flesjes verdund en een kuurtje gekregen en deze begint gelukkig wel aan te slaan. Maar zo zielig!

Schrok wel van de woorden van de HA. Die vertelde ons dat dit niet de laatste keer zou zijn dat Jip iets aan zijn luchtwegen zou hebben. Hij heeft gewoon te jong het rs-virus gehad en zal daardoor erg vatbaar blijven het eerste jaar. Hij opperde zelfs om maar oppas aan huis te gaan zoeken. Wist niet dat dat rs-virus voor zo'n lange nasleep kon zorgen. Vind het wel lastig te combineren met mijn werk zo. Gelukkig hebben we fantastische ouders die ook deze week weer bijspringen. Daar kunnen we natuurlijk geen beroep op blijven doen. Ze wonen minstens een uur rijden hie vandaan. Knijp hem ook wel een beetje voor mijn nieuwe baan. Start volgende week en hoop niet dat ik in mijn eerste dagen weer omhoog zit.

 Hopelijk doet het voorjaar wonderen voor kleine Jip. Laat de zon maar gaan schijnen! (hoewel ik die sneeuw en de kou heerlijk vind)

L.