Onze kleine man alweer 3,5 maand. Het gaat nog steeds lekker, alhoewel hij snotverkouden is. Hoesten, proesten en een beetje benauwd. Erg zielig. Vandaag toch maar even laten luisteren. Hopelijk is hij er snel vanaf. Mis mijn vrolijke kereltje wel. Hij is er namelijk echt een beetje chaggie van....
We hadden al zo'n flauw vermoeden, maar met een bezoek aan het CB werd het toch bevestigd. Jip groeit als kool. Niet een beetje, nee..... ENORM. Meneertje is bijna 7 kilo en 60 cm. Ik natuurlijk apetrots, maar op het CB vroegen ze me of ik hem niet teveel gaf???? Eerst is ie te klein, en nu weer te groot. Wordt er een beetje simpel van. 5 flessen van 180 is volgens mij heel normaal en hij doet het er goed op. Is super tevreden, laat ook nooit iets staan. Nemen die CB-opmerkingen maar met een korreltje zout!
Sinds afgelopen week heeft Jip mama's gezicht ontdekt. Zo schattig. Hij is maar aan het grijpen en aan het voelen. Heel zoet. Echt dingen pakken kan hij nog niet, maar als je een rammelaar in zijn handje stopt, dan gaat hij helemaal los. Ook kletst hij de oren van je kop. Hele epistels krijg je om je oren. Ik smelt als ie weer zo'n verhaal vertelt. Dikke pret heeft ie dan.
Sinds deze week ben ik weer aan het werk. Moet wel weer even de balans vinden. Vind het heerlijk om weer iets voor mezelf te hebben, maar moet nog even wennen aan ons nieuwe schema. Jip gaat naar het dagverblijf en 1 dag in de week naar een oppasmoeder. Prima combi, maar lastig om daar direct routine in te hebben. Maar, komt goed!
Dat was hem weer voor nu.... Ga een kijken naar mijn proestende engeltje!
reacties (0)