Achtbaan

Wat valt me dit zwaar.. maandagmorgen een echo gehad waaruit bleek dat het mis was, we waren ons wondertje kwijt. 'Smiddags begon ik al te bloeden waar ik eigenlijk wel opgelucht door was, ik hoefde niet lang te wachten. Dinsdagmorgen zette de pijn steeds meer door en rond 3 uur werd het echt ondragelijk. Ik had ondertussen al pijnstillers gehad maar het hielp niets. Ik wist niet meer hoe ik de pijn kon opvangen en mijn temperatuur steeg ook. Tegen 7 uur savonds toch maar de huisartsenpost gebeld, de dokter kwam langs en die vertrouwde het ook niet. Misschien dat er nog ergens een vruchtje zat alleen dan buiten de baarmoeder. Met ambulance werd ik naar het ziekenhuis gereden. Bij aankomst brachten ze me naar de verloskamer..  er kwam een blij stel voorbij met een klein baby'tje..de tranen stroomden over mijn wangen. Wat was dit hard zeg.. de verloskundige wist niet dat ik zou komen en belde naar de spoed.  Bleek dus dat er een miscommunicatie was en ik hier niet eens naar toe hoefde. Uiteindelijk brachten ze me naar de spoedafdeling waar onderzoeken volgden. Mijn hcg was al met de helft gedaald dan wat ik die dag ervoor had dus dat was een goed teken. Ze maakten een inwendige echo waarop al niets meer te zien was, toen ze wilde stoppen zag ze het vrachtzakje heel laag in mijn baarmoeder. Waarschijnlijk had ik gewoon pech en enorm veel pijn door de miskraam zelf. Wat een opluchting. Ik mocht naar huis. De volgende morgen na een nacht met veel pijn verloor ik het vruchtzakje.

Qua emoties voelt het alsof ik in een achtbaan zit. Het ene moment denk ik de hele wereld wel weer aan te kunnen. Op het andere moment kan ik alleen maar huilen. 

Woensdag heb ik weer een afspraak in het ziekenhuis waar ik het ook wil hebben over mijn ziekte. Factor V Leiden Homozygoot. Een bloedafwijking waardoor mijn bloed sneller gaat stollen. In mijn vorige zwangerschappen moest ik vanaf mijn positieve test bloedverdunners spuiten. Dit keer, een andere gynaecoloog vond het niet nodig (met 5 weken+4 dagen)en zei dat dit bij de eerst volgende echo wel kon (8weken). Dit zit me niet lekker... ik heb deze echo dus niet gehaald. Het hoeft misschien niet hier aan te liggen maar toch blijft het spoken in mijn hoofd.