Ik moet naar de psychiater..
Gister bij mijn psycholoog in het Radboud gehoord dat ik naar een psychiater moet, om een diagnose te stellen.
Ik bedoel, iedereen weet dat ik een depressie heb, en dat is ook niet te missen. Uit de test die ik daar had ingevuld kwam dat ik een erge depressie heb, en enorme druk voel.
En dat is ook echt zo.
Ik voel zoveel druk. In mijn hoofd moet ik zo ontzettend veel.
En eigenlijk is dat ook wel zo, maar voor 'normale' mensen is dat zo gedaan.
Ik loop bijv. enorm achter met de was, en dus denk ik de hele dag, die was moet worden gedaan. Maar omdat ik dan zoveel druk voel, en 't gevoel heb dat ik zoveel moet, doe ik maar niks.
Het werkt echt raar, en ik vind het ook belachelijk.
Het IS ook belachelijk. En iedereen zegt, DOE het dan gewoon.
Maar ik kan het niet.. Ik wil niets liever, maar KAN het gewoon écht niet!
En nu wil ik gewoon weten wat er echt met me is. Een depressie heb ik sowieso, maar misschien ook wel een burn-out.. Of is er iets anders aan de hand. Als ik zo terugkijk, heb ik sowieso altijd wel moeite gehad met dingen. Misschien is er wel iets anders nog..
Maargoed, ik wil dus ondertussen weleens precies weten wat ik nou heb. Ik zit inmiddels aan de hoogste dosis antidepressiva sinds een week. En ik heb er enorme bijwerkingen van gehad.
Wat een enorme kutweek was dit. Mijn moeder is 3 dagen gekomen, omdat ik het gewoon écht niet trok. Zo ontzettend moe, niet te beschrijven. Huilen, slap.. Alles bij elkaar, het is verschrikkelijk. Ik kan echt NIKS opbrengen, zo klote..
Ik heb goede hoop dat het na volgende week over is, dan zouden de bijwerkingen weg moeten zijn. En ik hoop écht dat het door de bijwerkingen komt, want als ik me altijd zo blijf voelen, dan wordt het helemaal niks..
Gelukkig heb ik de liefste dochter van de wereld, die sinds deze week ineens op andere plaatsen in de kamer ligt dan waar je haar neerlegt haha. Echt tijgeren kan ik het nog niet noemen, maar meer achteruit schuiven. En ze gaat op haar knieën zitten en dan weet ze t niet meer haha..
En ze 'praat' me een boel zeg hahaha. En doet ons na. Ze kan met haar tong klakken, met haar vingers langs haar lip terwijl ze geluid maakt, zodat ze zo'n geluid maakt, ze zegt nu de hele tijd 'juuljuuljuul' haha..
Ik hou echt zoveel van haar, en zij maakt echt mijn dag weer goed. Gelukkig heb ik geen postnatale depressie, want als je niet van je kind kan genieten lijkt me echt erg.
Al geniet ik natuurlijk ook niet optimaal, en dat vind ik zo erg.. Want het gaat allemaal al zo snel!
Maar een glas drinken in de koelkast zetten voelt voor mij als een berg beklimmen. En dat maakt het leven knap lastig :'(
reacties (0)