Vanmorgen werd ik wakker toen Simon net wegging.. Hij had iets geschreven voor me, en toen kwam hij het voorlezen terwijl ik nog wakker lag te worden.
Dit is het, ons sprookje:
Er was eens...
Heel lang geleden, in een tijd dat winterjassen nog groen waren, en renaults nog geel moesten zijn, leefde er een lief meisje dat Kristy heette.
Op een avond ging Kristy naar een disco in een stadje verderop.
Wat ze nog niet wist, was dat Simon daar ook zou zijn, een jongen die haar leven compleet zou veranderen.
De vlam sloeg niet meteen in de pan bij Kristy, maar uiteindelijk was het daar dan toch..
Liefde.
Liefde zoals liefde in een sprookje bedoeld wordt.
Ze hielden zoveel van elkaar, dat er na een hoop geknuffel en gekus, eeen klein wondertje geboren werd..
Dit kleine wondertje heette Nina.
Wat waren Kristy en Simon trots dat Nina bij hun wou komen.
Nina was zo mooi, zo lief, zo klein.
Gelukkiger konden Kristy en Simon niet zijn.
Ze wisten het zeker, niets kan dit stel nog van elkaar scheiden.
Ze zouden voor altijd bij elkaar blijven..
En dat deden ze!
... Ze leefden nog lang en gelukkig ...
En daaronder had hij een hartje getekend, met bovenaan in allebei de kanten een gezichtje, en onderaan een klein gezichtje..
Echt zo lief!!!!
Wat heb ik het toch getroffen!
En ja, ik had toen een groene winterjas (die hij verschrikkelijk vond haha) en een gele Renault Megane Coupe (die ik geweldig vond maar waarvan iedereen me zei, dat ding gaat kapot! En ze kregen gelijk hahah)
reacties (0)