Toch nog een leuke dag!!

Hoi meiden!

Vanmorgen mijn laatste blog getypt, dat Simon naar z'n werk ging en dat ik de hele dag alleen zou zitten op mijn verjaardag. Toen ik dat getypt had vond ik mezelf toch wel zielig en toen hij weg wilde gaan ben ik in tranen uitgebarsten en vond het ECHT niet leuk dat hij wegging.. En toen zei ik, kun je niet gewoon bij mij blijven? Toen heeft hij z'n werk gebeld en gevraagd of dat kon, en dat kon!! Dus we zijn vandaag lekker samen geweest.
Rond 10.00 kwam mijn moeder nog eventjes, en rond 11 uur kwamen mijn schoonouders ineens  (onverwacht) aanzetten.. Dus was toch nog wel gezellig!! Daarna zijn we naar 't winkelcentrum gegaan (ik en Siem) en met veel pijn en moeite toch nog wat winkels ingeweest.. Haha na elke winkel moest ik weer gaan zitten van de pijn, maar wilde toch persee iets leuks doen haha.
Uiteindelijk hebben we nog een kraamvisiteboek gekocht, en nog veel losse spulletjes die wel handig waren.. Onder andere een zwembad (zo'n redelijk grote van 2.20 bij 1.73 ofzo (rechthoekige) en een sapkan enz haha. Kortom het was wel leuk!
Vanavond is het hier in de haven werkavond, dus dan wordt het hele terrein hier aan kant gemaakt. Ennnnnnn.. Wij krijgen vanavond een schutting!!! Dus dan hebben we eindelijk ons eigen buitenplekje (vandaar ook het zwembad haha)

Maaaaaaaaarrrrrrrrrrrrrrrr.... Ik heb ander goed nieuws!!

Ik heb straks de VK gebeld, om te vragen wat er gister nou nog precies besproken is. Ze zei dat ze een psychiater te ver vond gaan, dat een psycholoog nog wel zou kunnen maar dat het voor de bevalling waarschijnlijk toch te kort dag was om dat allemaal nog te regelen.
Maar dat ik het wel alvast kan regelen voor na de bevalling.. NA DE BEVALLING??!
Dat vond ik dus nogal raar, ik zeg tegen haar.. Nou na de bevalling heb ik hem niet echt meer nodig.. Het gaat erom dat ik NU niks meer kan, dat ik er NU doorheen zit en dat ik NU kapot ga van de pijn.. Niet na de bevalling (nouja haha dat weet je maar nooit natuurlijk, misschien scheur ik wel van voor tot achter uit ;-))
Maar ze zei dat ze bang waren dat ik na de bevalling nog steeds last zou hebben. Ik denk daar anders over. Ik denk namelijk, dat ik me na de bevalling lichamelijk in ieder geval een stuk beter voel, en dat ik dan een 'doel' heb dagelijks, namelijk voor een klein hummeltje zorgen.. En dat ik dan weer kan lopen, en dat ik dan weer eens wegkan en niet alleen maar tegen die 4 muren zit aan te staren.. Nu is het gewoon wachten, wachten, wachten.. Mijn leven staat nu totaal stil, maar dan toch niet meer? Dus ik vond het een beetje onzin, ik zei tegen d'r.. Natuurlijk, als ik het na de bevalling niet meer trek dan trek ik echt wel aan de bel.. Maar om daar dan van tevoren al een afspraak voor te maken vind ik wel iets tever gaan.
Nu hebben we afgesproken dat ik dan een afspraak met mijn huisarts maak (moet nog steeds een intakegesprek hebben dus dat kan dan mooi haha) en dat ik dan aangeef dat zij zich daar zorgen om maken.. Maar verder dan niks, het gaat dan puur om dat iemand anders weet dat de VK zich daar zorgen om maakt, en mocht het dan slecht met me gaan na de bevalling is er altijd de huisarts nog om 't maar zo te zeggen..
Maar het probleem ligt dus bij het 'nu'..

En toen zei ze ineens, ja inleiden kunnen we niet doen, dat doen we pas vanaf 40 weken.. Dus ik zeg, nou als ik zou weten dat ik bij 40 weken ingeleid wordt, dan is dat al een hele opluchting. Dan weet ik tenminste waar ik op zit te wachten..
Nou nu krijg ik dus volgende week bij mijn afspraak een brief mee van de VK om een afspraak te maken in het ziekenhuis!! Alleen nu twijfel ik weer, inleiden.. Hoor er vaak toch wel slechte verhalen over (veel pijn, weeenstormen, blablabla) Dus daar ga ik toch nog maar eens een V&A'tje over plaatsen.. Maargoed, ze kan nog steeds uit zichzelf komen en daar hopen we dan maar op!!

Bedankt voor jullie steun, echt fijn om alle opbeurende berichtjes te lezen telkens weer!!

Xx