Even spuien

Zo! Mag ik even wat frustraties kwijt? Wie kan mij vertellen waarom mensen denken dat je op hun mening zit te wachten?

Toen ik nog niet zwanger was, dacht ik: ik wil geen bv geven: geen polonaise aan mijn lijf. Iedereen had hier een mening over en vaak waren de reacties negatief. Ik heb me hier overigens nooit aan gestoord hoor. Toen raakte ik zwanger en ben ik van gedachten veranderd en wil ik toch heel graag bv gaan geven. Ook nu waren de meningen niet van de lucht en tot mijn grote verbazing waren ze over het algemeen weer erg negatief: waar begin je aan... HUH?!

Vervolgens kwamen de mensen erachter dat ik graag thuis wil bevallen. En ook nu weer spuien mensen hun mening en proberen ze me ervan te overtuigen dat ik naar het ziekenhuis moet gaan. Vooral omdat de VK en Gyn denken dat het een wat groter kindje word. 1 vriendin heeft het wel heel bont gemaakt. Haar woorden waren: Als het kindje echt zo groot blijkt te zijn, heb je 100% een knip en de vacuumpomp nodig om het kindje geboren te laten worden...

Ik heb echt even tot 100 moeten tellen. WAT EEN ONZIN!!!! Ik was precies 6 pond en mijn moeder was van voor tot achter uitgescheurd. Mijn broertje was bijna 8,5 pond en is zonder veel problemen op de wereld gezet, geen knip en geen scheurtje te bekennen.

Toen ze begreep dat ik dus niet meeging in haar verhaal, begon ze over mijn bekkenklachten. Dat ze het maar raar vond dat ik met die klachten van de VK thuis mocht bevallen. WAAROM NIET? Alsof de bevalling in het ziekenhuis ineens heel anders verloopt? Ik moet het toch zelf doen. Het is niet zo dat dan ineens iemand anders het zware werk van me overneemt omdat ik toevallig in het ziekenhuis ben.

Ik denk zo: Ik ben niet ziek, dus hoef ik niet naar het ziekenhuis. Ik wil ook geen pijnbestrijding dus waarom zou ik veel geld betalen voor een ziekenhuisbevalling zonder medische indicatie? Voel je alsjeblieft niet aangevallen als jij wel in het ziekenhuis wilt bevallen: dat moet iedereen lekker voor zichzelf weten en we hebben de keuze, dus maak de keuze waar jij je prettig bij voelt.

Kijk, het is een heel ander verhaal als ik ingeleid moet worden of als tijdens de bevalling blijkt dat het me thuis niet gaat lukken. Dan ga ik met alle liefde naar het ziekenhuis en laat ik me de controle uit handen nemen. De gezondheid van mijn kleine monster staat voorop! Maar ik heb vertrouwen in mijn lichaam, het werkt al 27 jaar naar behoren en ik ga er van uit dat het ook deze keer doet wat het hoort te doen.

Normaal stoor ik me echt niet aan wat andere mensen zeggen, dus het zullen de hormonen wel zijn. Maar wat ben ik blij dat ik af en toe tegen jullie aan mag zeuren, dan ben ik het in ieder geval kwijt.

Kus van ons!!!!