Hoor de wind waait door de slaapkamer

Man, man, man. Het is me mijn dagje wel zeg.
Dochterlief is de hele dag aan het huilen. Gezien haar ongebruikelijke poepschema de laatste paar dagen vermoed ik buikpijn door obstipatie. Plus kleine beetjes spugen en een felrood wangetjes. Arm kind. Zodra ze ze eindelijk sliep en ik dacht even iets te kunnen doen en ik haar neer wilde leggen, gingen die ogen gelijk weer wagenwijd open en begon het huilen weer.
De kleine man is gelukkig de hele dag superlief. Maar ik kon helaas niet gezellig met hem knutselen, zoals ik hem beloofd had. En toen de storm begon los te barsten, barstte hij ook los en werd vreselijk druk. Vol enthousiasme stond hij op de bank te springen en te kijken hoe de schutting tussen ons en de buren in een hoek van 60 graden heen en weer werd gezwiept. Uiteindelijk heb ik hem weer weten te kalmeren door de doos met klei tevoorschijn te toveren en meneer ging heerlijk rustig zitten kleien.
Al fijn. Tijdens het eten zette madam een nog hardere keel op dan de rest van de dag. Die was op en wilde gewoon een einde breien aan de dag. Daarin konden we elkaar een hand geven.
Nadat ik met moeite iets had kunnen eten en de kleine meid naar bed aan het brengen was, waren mijn man en mijn zoontje in zijn slaapkamer, hij wilde nog wat laten zien aan papa. Maar toen hoorde ik mijn man in ene roepen dat hij direct uit zijn kamer moest gaan en daar niet meer mocht komen. Ik dacht: wat is dit nou? Blijkt het raam volledig los te zitten! Het wiebeld volledig in zijn kozijn, je voelt de wind gewoon in zijn kamer. En geen tocht, nee echt wind. Dat raam kan er gewoon elk moment uitvallen met deze rukwinden. Dus tot grote schik van de kleine man, zijn spulletjes naar ons bed verhuisd en vannacht slaapt hij gezeliig naast mama.
En nu maar hopen dat dat raam het volhoudt tot morgenochrend. Ik heb er een hard hoofd in. Zijn slaapkamerdeur krijgt me toch klappen en die zit nu dicht. Ik heb nog maar snel wat waardevolle spullen er weg gehaald. We zullen het wel zien. Ik kruip maar lekker naast mijn kleine vent in bed en hoop dat het snel morgen is, zonder gekkigheid.