Dit was best confronterend. Op BB kun je op het forum meepraten in verschillende rondes. Die zijn verdeeld in 1-5, 6-10, 11-15 en 16+. Vanaf ronde 16 is het dus wel echt serieus lang... Ik zit nu op cd22 van, inderdaad, ronde 16.
Van de gyn moeten we t/m juli doorklussen en dan mogen we inseminatie; IUI proberen. Ik ben dan bijna 37 en het voelt alsof de tijd door onze handen aan het glippen is.
Uit onderzoeken is geen enkele reden gevonden waarom het niet zou lukken, dus dat is goed nieuws. Maar tijd blijft een luxe die we niet echt meer hebben. Tegelijkertijd lijkt zwanger zijn in een pandemie met lockdowns en avondklokken me ook een enorm domme timing. Maar als een eerste kindje al zolang duurt, áls dat al lukt, wat als we dan op een dag nog een tweede zouden willen?
Mijn temp doet deze ronde superwazig; erg laag, en weer totaal anders dan de vier rondes ervoor dat ik temperatuurde. Ik had cd11 ‘s avonds de piek gevonden dmv CB én Action, dus ik weet zeker dat we nu met klussen op cd8, 10, 12 en 14 er alles aan hebben gedaan.
Zou er een dag komen dat ik dit los kan laten? Je hoort zo vaak dat het dán opeens lukt. Maar hoe kan ik mezelf wijs maken dat ik het loslaat, als dit gevoel zo ontzettend aanwezig is? Dat kan toch helemaal niet? Dat is toch een beetje als zeggen: “Denk niet aan een roze olifant!” en dan verwachten dat dat werkt... Wie kan hier iets over zeggen? Wie heeft er ervaring met op wat latere leeftijd een eerste kindje en 16+ rondes?
reacties (4)