Misschien een pleegkindje?

Mijn vriend weet dat ik open sta voor een tweede kindje en viel niet meteen van zijn stoel. Eens kijken of we de keuze samen nog maken in de (nabije - want ok ben al 38 jaar ) toekomst. Het zou mooi zijn.

Weer een kindje van onszelf zou prachtig zijn, maar ik speel ook wel eens met de gedachte om een pleegkindje in huis te halen omdat:

- een kindje van een ander dat al zoveel pech heeft gehad ook een gelukkige jeugd kunnen bieden vind ik een mooi idee. We hebben een liefdevol en warm gezin en wonen in een prachtig, natuurrijk dorp waar het volgens mij super opgroeien is.
- voordeel voor mij: ik ben niet afhankelijk van de houdbaarheid van mijn eigen eicellen

Ik zou dan graag wel een jong kindje in huis halen ivm het verhaal van 'veilige hechting' en bij voorkeur een kindje dat bij ons groot mag worden.

Heeft iemand ervaring hiermee? Waar liepen jullie tegen aan?