Dacht ik alles gehad te hebben... maar nee hoor.. Ik bleef maar vloeien en afgelopen maandag zei de huisarts, waar ik voor afspraak was, dat dit erbij hoorde.. oke... Maar zulke grote stukken? Zoveel bloed dat ik gewoon doorlek in bed, op de bank met lopen etc? Maar hij wimpelde het af.
De verloskundige belde ook die dag (was al afgeproken) en vroeg ook hoe gaat het. Ik nogmaals alles uitgelegd en die zei, nee dit klopt echt niet. Ik bel de poli. En jawel hoor de volgende dag kon ik smiddags terecht.
De gynaecoloog keek inwendig met een gel en zag dat er inderdaad een stukje moederkoek in mijn baarmoeder is gebleven, dus helaas was ik niet helemaal schoon na mijn bevalling van 18 mei.
Dus alsnog afgelopen woensdag onder narcose geweest en nu ben ik schoon.
Ook de uislag van het lab was binnen gekomen, sneller dan gedacht. Ze (het is inderdaad een meisje) heeft Trisomi 18, dus Edward Syndroom. Dus geen Turner.
Nu over 3 weken op controle bij de gynaecoloog en dan krijgen we ook de resultaten van het lab te zien. Zelf is ze afgelopen vrijdag gecremeerd via het Ziekenhuis..
Ik voel mij nu weer moe en belabberd, maar dan ook nog eens door de narcose ookal was deze zo kort mogelijk gehouden gezien ik er slecht tegen kan. En dan nog weer emotioneel, toch weer een klap en ook een opluchting.. stel je voor dat ik er langer mee was blijven lopen.. volgens de gyne was ik dan ongesteld gebleven met ontsteking tot gevolg en koorts.
De curretage zelf is volgens een kijkoperatie gegaan. Hij zou daarmee alles voorzichtig wegschrapen achterin om Ascherman tegen te gaan werd het op deze manier gedaan. Ik hoop dat alles weer mooi is straks vanbinnen en klaar voor een eventuele volgende zwangerschap... Want de wens, die hebben we nu nog... eerst alles een plaatsje geven..
reacties (0)