In het begin liep mijn zwangerschap eigenlijk prima. Naast een irritante 24 uur aan houdende misselijkheid voelde ik me goed. Tot ongeveer 16 weken heeft de misselijkheid geduurd, daarna was het van de 1 op de andere dag weg. De weken die daarna volgde voelde ik me beter en fitter dan ooit.
Met ongeveer 25 weken begon de jeuk. Vooral als ik in bed lag. Ik kreeg dan jeuk over mijn hele lichaam en had het idee dat er kruimels in mijn bed lagen. Ik heb ook menig maal mijn bed uitgeklopt en verschoont, maar dat hielp helemaal niks. Je jeuk werd juist alleen maar erger en erger. Nu had ik ook ineens overdag jeuk en was de hele dag bezig met krabben. Op internet las ik dat het zou kunnen komen door galzouten onder je huid, doordat je baarmoeder tegen je lever duwt, waardoor de lever iets minder goed functioneert. Maar daar hoefde ik me volgens de artikelen op internet geen zorgen over te maken en dat deed ik ook niet.
Rond de 34 weken werd de jeuk zo erg dat ik niet meer kon slapen. ook kreeg ik nu gekmakende jeuk op mijn handpalmen en voetzolen. Nachtelang heb ik dansend op het tapijt (wrijven met mijn voetzolen) en schurend aan mijn kleding de jeuk proberen te verdrijven. Niks hielp! Ik begon me nu toch wel een beetje zorgen te maken. Dit kan nooit de bedoeling zijn. Dit wordt te erg.
Die week moest ik naar de verloskundige en ik deed mijn verhaal. Zij stuurde me gelijk door naar het ziekenhuis om bloed te prikken. Ook kwam ik onder controle van een gyneacoloog. Een paar dagen later kreeg ik de uitslag: Zwangerschapscholestase!!!! Of te wel: Gevaarlijk hoge leverwaardes. Schadelijk voor moeder en kind. Maar voornamelijk voor de baby. Wat ben ik geschrokken.
Ik kreeg gelijk medicijnen die mijn leverwaardes weer naar beneden moest brengen en ik zou zeker ingeleid worden met 37 weken. Ook moest ik elke dag naar het ziekenhuis voor een CTG. Ondanks de medicijnen bleef de vreselijke jeuk maar aanhouden. De ctg's bleken gelukkig elke dag opnieuw weer prima te zijn. Ook op zondag 6 maart was de CTG nog prima en de kleine bewoog goed. Voor het vervolg van dit verhaal zie mijn volgende blog.... de bevalling
reacties (0)