#Vakantie

We zijn de afgelopen 2 weken met verlof geweest naar het Zuiden van Frankrijk.
We hebben ervan genoten en ik heb eindelijk ook eens mijn hart kunnen luchten.
Op een avond toen we in bed lagen ging het mij echt niet meer om al zo lang te zwijgen.
Hij heeft er ook eens serieus over meegepraat ipv steeds mopjes te maken. Dit alleen al deed ook al enorm deugd.
Nu weet ik ook eindelijk hoe hij het een beetje ziet.

Even een korte schets van ons gesprek:
Ik vertelde hem dat ik echt graag een kleintje wil, en hoe belangrijk het allemaal voor mij is.
En dan zei hij dat hij nu pas inzag hoe belangrijk het voor mij was, en vroeg aan wanneer ik dan juist dacht.
Ik heb toen uitgelegd dat ik mei/juni een leuke periode vind en dat ik het graag volgend jaar al zou hebben. Dat ik dus graag een eerste zou willen voor ik 25 ben.
Hij snapte mijn redenering voor de leuke periode enzo en vroeg van ja wanneer moeten we dan juist...
Natuurlijk is dit redelijk kortbij al. Hij dacht eerder om er volgend jaar voor te gaan zodat het er in 2015 dan zou zijn.
Hij zei ook wel dat hij wel wat bang is om de stap te nemen, maar hij zou er eens over nadenken :), want ik vind 2015 echt nog heel lang...

Dus hopelijk denkt hij snel, want ik sta te popelen om te weten wat hij nu graag wil...
Ik hoop natuurlijk dat hij er zoals mij binnenkort al wil voor gaan :)
Ik weet dat ik ook niet al te optimistisch mag zijn want wie weet houdt hij wel voet bij stuk en ziet hij het nog niet zitten... Maar toch, ik kan het niet laten.