36 weken, weer thuis!!!

My little bird,

Wat een week, Ik wil eerst mijn excuses aanbieden voor het nemen van de morfine... arm kleintje.. maar het kon niet anders...
Je kreeg er een beetje een vlakke hartslag van en was heel rustig... dat ben ik niet van je gewend.. je bent namelijk een van de meest bewegelijk babys die ik ken.
gelukkig ben je nu weer helemaal de zelfde.. heerlijk bewegelijk klein vleermuisje..
Mamma heeft een vervelende week achter de rug,, en ik moet alles nog een beetje verwerken heb ik het idee...
Ook blijft mamma er aan herrinnerd worden want ik heb nog een verschrikkelijke rugpijn en ribpijn.. maar t komt vast helemaal goed.. 
Ik kan je wel zeggen, ik hoop dat je eerder besluit te komen.. over 1,5 - 2 weken vind ik wel mooi.... 
maar we zijn er bijna Meavy, nog maar 4 weken tot de uitgerekende datum, en over een weekje mag je al geboren worden..
Ik kan nog steeds niet geloven dat je gewoon al klaar bent... als ik je zo voel bewegen ...
Ik weet dat ik je zal missen in mijn buik, maar ik weet ook dat ik je veel liever in mn armen wil hebben...
Ik ben er aan toe,, ik ben op et moment ook echt een huilerig emotioneel hoopje mens,.
donderdag de laatste groei echo, het moment waar ik al lang naar uit kijk... spannend!!, al maakt het me niet meer uit.. 
het komt goed je bent sterk... we kunnen alles aan..
nou meisje tot donderdag voor de laatste keer op het beeldscherm... 
Daarna zullen we jou in het echt zien!!!
Nog eventjes..... Spannend!!!!

x