Ik ben geen zeikerd, echt niet. Ik kan veel hebben.
Behalve misselijkheid, er is echt bijna niets op deze aardbol wat ik meer haat dan misselijkheid... (Behalve Spinnen)... (en dan die hooiwagens en die vieze spinnen met harige poten..).....(ow en kruisspinnen)
Tijdens mijn 4 zwangerschappen heb ik nooit extreme misselijkheid gekend.. bij mijn 2de zwangerschap zelfs niet misselijk geweest!
Maar nu mijn 5de zwangerschap, 3de poging een gezond derde kind op de wereld te brengen, begon het al 4 dagen na mijn eisprong.
Misselijk nu al, dat is wat ik dacht toen ik de vlaagjes van pure misselijkheid over me heen voelde komen.. dit was een teken dat ik wel eens zwanger zou kunnen zijn dacht ik toen nog met een brede grijns.
Naarmate de tijd voorbij kroop werd het erger en erger, er werden dekens misselijkheid om me heen gewikkeld, ik kon niet meer ontsnappen.
De ochtende vulde zich met het spugen van gal en ik kon mijn oudste kinderen niet eens meer normaal naar school brengen.
Hoe kon dit mij overkomen, Ik die nooit echt misselijkheid gekend heeft tijdens een zwangerschap.. Waarom moest het mij nu wel vinden?
Begrijp me niet verkeerd hoor, alles voor een gezond levend kindje.
Maar dit verdienen mijn andere kinderen nou ook weer niet.
Gister werd ik wakker, weer een rot begin van de dag, het spugen doet me zeer en ik strompel met een wit,bleek, ingevallen gezicht naar de woonkamer... Kam mijn haar en breng Mijn engeltjes naar school. (ze zijn 7,5 en 5,5, ze kunnen gelukkig zelf brood en drinken pakken)
Daarna bijna jankend bij Mijn man in de auto omdat ik wel eens onze net gekochte auto zou kunnen onderkotsen... (gelukkig niet gebeurd)
Ik ben het meer dan zat ik pak mijn mobiel en ik bel naar mijn verloskundige om te vragen of ik gemarteld moet blijven worden, stikken door de deken van misselijkheid..
Nee, ik mag mijn huisarts bellen voor pilletjes die Emesafene heten..
Mijn vraag word gehoord en een recept naar de apotheek gestuurd. Ik laat mijn buurmeisje het voor me ophalen.. Want ik zelf lig kokhalzend op de bank.
Ja ze komt weer terug met pillen die mij gaan verlossen van deze hel.
Innemen voor het slapen staat er... Ik ben gister dus om 8 uur naar bed gegaan. en ze werkte niet! gewoon niet,, ik was na 1,5 uur nog misselijk.
Toch wat gegeten, en het ebte weg... Ik kon zonder de emmer naast mijn bed te hoeven gebruiken in slaap vallen!
Ik ben zo gelukkig! Zo gelukkig dat ik deze ochten normaal uit bed kwam en maar licht misselijk ben in plaats van kots misselijk.
Dank je Emesafene!! Ik kan weer normaal leven, en een moeder zijn zoals het moet!
Heb net lachend mijn kinderen naar school gebracht, met een gevoel van misselijkheid die zich langzaam maar zeker verwijderd uit mijn systeem.
reacties (0)