Botsing

Normaal in de sneeuw zal ik nooit rijden, maar mijn dochter moest naar de fysio voor te kijken hoe het gaat en of er wat aangepast moest worden vanwege haar spreidbroekje. Dus afbellen was ook geen optie. Ging redelijk vroeg weg, want wilde absoluut niet te laat komen en omdat in Delft heel de stad open ligt en de parkeergelegenheid bij de fysio een drama is.

Om half 10 zet ik de kleine meid in de auto, de rest van de spullen en toen op weg. Ik voelde al dat het redelijk glad was dus ik ging niet harder als 10 km p/u en liet de auto uitrollen en niet remmen. Ik denk zal ik omrijden of gewoon die bocht nemen. Er reden meer auto's de bocht door dus ik dach dat kan ik ook. Maar omdat we pas de autobanden hadden opgepompt en de auto is een lichtgewicht had ik minder grip. Dus ik maak de bocht, niet krap en niet te wijdt, en wat ik ook deed ik glee zo naar een auto toe die stond geparkeerd. Ik probeerde van alles, maar op het laatst moest ik toch remmen om niet hard tegen die auto aan te komen en mee sturen om de schade zo klein mogelijk te maken.

En toen, BOEM!

Sh*t dach ik. Niet ik ik. Ik wist niet van wie de auto was, dus bij verschillende mensen aangebeld. Die konden het me wel vertellen. Maar van die auto lag bijna zijn spiegel eraf. En bij mij een krasje en een klein deukje. Ik naar Michel gebeld. Zegt ie gewoon, rij weg!!! Ik zeg dat kan ik niet maken, ik doe wel een briefje in de bus, want die mensen waren niet thuis. Maar hij zei ook: Waarom ga je rijden, waarom loop je gewoon niet. Ja dag lopen naar de andere kant van Delft met dit weer. Dus hij deed zo raar en ik hing op. Toen maar mijn vader gebeld, begin ik te huilen van schrik. Hij zei tenmiste wel de goede woorden van dat dat gewoon nu kan gebeuren met dit weer en dat het allemaal verzekeringswerk is. En ik moest van hem naar de fysio. Ik zou wel te laat komen, maar dat maakte niet uit. Bleken meer mensen te laat te komen, omdat hun ook een botsing hadden gehad.

Eindelijk weer thuis, helemaal in de stress. Wat gaat dat me nou weer kosten? Dat is wat ik alleen maar dach. Dus s'avonds maar langs die mensen, zagen we al dat de spiegel er weer op zat. Die spiegel konden ze zo weer terug zetten. Ik was zo blij en die mensen zo lief. Dus eigelijk heeft mijn auto de meeste schade, wel balen, maar ook wel fijn. Michel ook weer blij. Want die dacht alleen maar: waarom wij steeds? We hebben echt een jaar lang alleen maar tegenslagen gehad. Daarom was ook zijn eerste reactie rij weg, want hij zag onze centjes die we hadden gespaard weer weg gaan. Dus wij hebben niks, ja de auto wel, maar wij niet en die mensen hebben ook niks aan hun auto.

Oja wel een tip, ookal is het een parkeerplaats zet je auto nooit in een bocht met dit weer, want als ik langskomt dan hebben jullie geen spiegel meer, haha.

Liefs Linda