Update: leven na de terugplaatsing

Het is nu 4 dagen geleden dat ik voor het eerst positief heb getest na de eerste terugplaatsing van ICSI 2. Donderdag en vrijdag nog getest, maar daarna niet meer. Ik durf ook niet meer.

Het minimale bruinverlies lijkt gestopt. Afgelopen dagen zag ik een spikkeltje of sliertje na het inbrengen van de Utrogestan, als het wat was teruggevloeid. Ik heb me er enorm veel zorgen om gemaakt. Het genieten heeft 1 dag geduurd en dat was woensdag. Sindsdien durf ik bijna niet meer naar de wc gegaan, terwijl ik nu juist heel vaak moet plassen.

Deze zwangerschap is echt omdenken. Ik betrap mezelf er vaak op dat het voelt alsof ik aan het wachten ben tot het fout gaat. En dan moet ik mezelf echt vertellen: het kán ook goed gaan he. De missed abortion was zo onverwacht, zo'n klap, dat m'n brein is ingesteld op slecht nieuws ontvangen.

Morgen is de officiële dag van de bloedafname en het ziekenhuis bellen. Dan zit ik op 16dpo, 2 dagen na nod. Ik vind het wel eng om die HCG uitslag te gaan zien. Maar ik hoop natuurlijk dat het een mooie waarde is en dat ik daar weer wat rust in kan vinden tot aan de 1e echo. Want die zal dan morgen ook wel gepland worden...

Zwanger zijn na een miskraam is dood en doodeng. Rondlopen met de wetenschap dat je zwanger bent, maar niet kunnen geloven dat het tot een gezonde baby leidt. Wat mij betreft mag het morgen al september zijn. Lief baby'tje, blijf alsjeblieft veilig bij ons ❤️

1167 x gelezen, 4

reacties (10)


  • hoopdoetleven

    Zwanger zijn na een miskraam is altijd moeilijk en helemaal als het er meer zijn. ik heb uiteindelijk 5 miskramen gehad en nu zwanger van de vierde. morgen 27 weken. Ik heb inmiddels vertrouwen maar nog steeds verlies ik mezelf wel eens in angst. Het is iets wat je niet kan begrijpen als je het zelf niet hebt mee gemaakt.

    Heb je inmiddels al de bloed test gehad? ik hoop voor je dat je nog zwanger bent/blijft

  • Kees-je

    Ja, m’n HCG is aan het dalen. Maandag 12 en nu nog maar 4. Dus het is wachten tot de miskraam doorzet… Het is zo pijnlijk als die angst nog bevestigt wordt ook. En de hoop dat het ooit goedkomt verdwijnt steeds meer… is er bij jou ooit een oorzaak gevonden? Bij ons niet, maar dat stelt niet echt meer gerust. Gelukkig gaat het nu goed bij jou.

  • hoopdoetleven

    Wij hebben zelf verder geen onderzoeken laten doen. Ik ben wel helemaal door de molen gehaald en er is verder niks geks gevonden. Ik had miskramen tussen de 4.5 week en 10 weken als laatst dus ook geen touw aan vast te knopen.

    Ik wens je heel veel sterkte en kracht toe. En het gevoel dat het nooit meer goed komt dat is zo herkenbaar. Ik kan je als enige tip geven. Als je weer zwanger mag zijn zorg dat je een fantastische verloskundige hebt die hierin de tijd voor je neemt en je helpt door die eerste weken te komen. Heel veel liefs voor jou

  • lennieke

    Ik heb hetzelfde gevoel .. langleve IVF

  • Mamasgirls

    Het is allemaal korte termijn en als je hier even door heen bijt geeft het je rust. Ik had zo’n test drang, en ik zei tegen mezelf ik kap er mee want stel je hebt een lichtere streep wat kan, ben je van slag. Terwijl je laatste test donker was dus houdt daar aan vast. En voor mij werkte dat enkel 3x cb gedaan een keer dpo 11 toen 1-2 en op nod 2-3 en op 4+5 3+. Heb voor nod dus geen strep testen meer gedaan. En ik zei tegen mezelf als het goed zit zit het goed. En de eerste 10 weken waren afzien en hel nu heb ik alle rust. En soms bekruipt het me gevoel hopelijk blijft alles goed gaan maar dat is meer dan emoties omdat ik dan iets zie van stil geboorte, maar niet mijn angst op dat moment. Ook met echo’s na iedere echo paar dagen rust en dan kwam de paniek weer het is een moeilijk iets.

  • Kees-je

    Ja, dat overweeg ik ook, zo’n digitale. Ben bang dat een streep me helemaal gek maakt. Inderdaad, iedere geruststelling is van korte duur en dan vind ik weer een nieuwe angst. Echt afzien ja, pff, vreselijk. En dat terwijl ik natuurlijk super blij en dankbaar ben dat ik zwanger ben. Ik denk dat ik ook pas rust vind na de termijnecho, wanneer het vorige keer fout ging.

  • Lindaaaaaaaa

    Herkenbaar. Heb hele zwangerschap in angst geleefd...

  • Kees-je

    Vreselijk hè 😔 Het is dan zo moeilijk voor te stellen dat het een goede afloop kan hebben, wat natuurlijk hartstikke goed kan.