Mijn schoonmoeder woont gelukkig (mijn man is met mij eens!)
ver genoeg van ons.
Zij woont wel op een redelijke rijafstand, maar toch te ver
om zonder aankondiging voor de deur te komen staan.
Gisteren heeft zij ons gebeld: ik mis jullie zooo!
Mijn man vroeg spontaan terug, hoezo jullie, wie bedoel je allemaal? (hahahahahaha!)
Ik ben dus ook niet haar favoriet. Maar zij mist ons alle
drie deze keer, de reden konden wij helaas niet achterhalen. Boeien.
Zij wil dus langskomen. Wanneer zijn jullie thuis een hele
weekend?
Nou moeders, vanaf 15 april zijn we met zijn allen thuis,
kies maar een weekend en kom langs.
Zij zou even met haar ex-man overleggen over de kinderen
(zij heeft nog 2 zoontjes van 13 en 7 uit haar tweede huwelijk), en daarna
meteen terugbellen.
Wij zaten met bijna onverdraagbare spanning af te wachten!
(niet dus)
Toen ging de telefoon en zij had een weekend gekozen.
Op de 17e komt ze eraan!
Huh? Das toch zondag? Of wil ze een hele week blijven? Neeeeeeeeeeeeeee!
Zij babbelt gewoon door, alsof wij niets gevraagd hadden, zo
is zij, als de wereld maar om haar draait, is ze gelukkig……
Nogmaals: moeder de 17e is zondag..
Nee hoor, is vrijdag! De 17e van juni.
Zij mist ons dus zo erg, dat ze over zo’n twee maanden
langskomt.
We moeten het vrij houden, maar het is natuurlijk wel
mogelijk dat er iets tussenkomt voor haar en moet ze verzetten naar een latere
datum..
Waarom ik haar niet mag?
No comment…………………………
reacties (0)