Hoi Allemaal,
Wow, wat een periode... Ik ben eigenlijk een beetje doodop. Je probeert zwanger te worden, maar door de stress en allerlei andere zaken, lukt het eigenlijk niet om mijn zinnen er op te zetten. Het werk bezorgt me stress. Het zijn niet zo zeer mijn leerlingen, maar de situatie van op twee scholen te staan. Het gesjouw dat daarbij komt kijken en ook dat je je hoofd er niet bij mag verliezen.
De thuissituatie is nog niet optimaal en ik moet echt bekennen dat ik hulp nodig heb in het huishouden. Ik kan de zorg voor mijn man (heeft zwaar ongeval gehad) en kind, een huishouden en full time job niet meer vol te houden. Dat is één van mijn goede voornemens van 2014. Dit wil ook zeggen dat ik dus eens ga zorgen voor mezelf, na 7 jaar ploeteren wordt dit misschien weer eens een grote stap voorwaarts voor mezelf.
De rechtzaak moet nog voorkomen, maar staat al op de rol. Maar ook mijn hb heeft zijn mama verloren ondertussen. Ze heeft haar strijd tegen kanker verloren. En ik mis haar, ik mis haar echt... Ik had me geen betere schoonmoeder kunnen wensen. Jammer dat ik haar maar 10 jaar gekend heb. Heb heel veel van haar geleerd en ik heb zoveel bewondering voor haar. Ik hoop dat ze nu naar me kijkt en zegt: ' Je doet het prima en ik ben trots op je!' Het was hierdoor een enorm woelige periode, maar ook een zeer intense periode. De kerstdagen zijn zeer sereen en rustig verlopen, maar gaven ook wel echt een warm gevoel.
En ja, nu kijken naar 2014... Wie weet wat brengt dit jaar. Zouden de 7 magere jaren nu voorbij zijn (met uitzondering van een huwelijk in 2008 en een gezonde zoon in 2010)? Dat zou tof zijn...
We wachten hier in spanning...
En voor jullie ook een heel gezond en gelukkig 2014!
Groetjes,
Kaatje!
reacties (0)