Mama en papa worden grootouders...

Hoi meiden,

Vrijdag ben ik in de namiddag naar het ouderlijke huis getrokken. Samen met mijn zus had ik afgesproken om eens lekker te koken voor mijn ouders...en tja, ik was ook wel de rommel beu in huis van de verbouwingen (leugentje om bestwil voor moeder).
Zo gezegd, zo gedaan, maar natuurlijk had ik nog wel meer mee. Ik had een sollicitatiebrief mee die het toekomstig kleinkind schrijft naar zijn grootouders, deze brief netjes laten afstempelen op het postkantoor en een vriendin het adres er op laten zetten. Net echt!
's Avonds komen mama en papa aan. Nietsvermoedend wachten ze nog op mijn ventje om daarna aan tafel te gaan. Zus had er wel plezier in! Ventje arriveerde en dan ging zus over tot actie. "Seg, zien jullie niet dat er nog een brief is toegekomen voor jullie? Ik had hem hier op de kast gezet." Moeder bekijkt de brief en zegt: "Tiens precies of jullie tante heeft die geschreven..." Ze opent de brief en gilt: "Ik wist het...dat er meer achter zat achter dit etentje..." Ze wenste me proficiat en gaf de brief aan papa. Papa keek wat beduusd. Die moet er duidelijk nog wat aan wennen dat hij grootvader wordt. Zus kreeg dan ook de vraag of ze meter wou worden. De foto van de echo in een kadertje. Dit wordt natuurlijk meegesleurd naar het werk. Ze had er al heel wat pret in om de ogen van de collega's te zien.
Zus schoot nog meer in actie, want nu kon ze het eindelijk aan de wereld verkondigen...met als gevolg een heleboel sms'en de wereld rond.
Mijn grootmoeder werd gebeld om te melden dat er een tweede achterkleinkind op komst is. Die was superblij en zei dat ze ons een gezonde baby toewenste. De rest deed er volgens haar niet zo toe.
Natuurlijk heb ik ook een traan gelaten, omdat de spanning er nu af was. Mama en zus deden natuurlijk mee. Dit tot groot jolijt van de mannen, die even kwamen kijken en lachten..."We eten waterkieken vanavond...ze staan alle drie te huilen in de keuken!"
's Avonds ben ik gewoon daar op de zetel gaan liggen na het eten...en heb geslapen daar tot half twaalf. Iedereen liet mij maar doen. Doodop was ik alweer.
Groetjes,
Kaatje