Dit weekend waren we met de honden naar Noord-Holland. Lekker een weekendje naar mijn ouders toe. Het was echt genieten want we hadden prachtig weer en zijn dus zaterdag lekker een aantal uur op het strand geweest met de honden. Die vonden het geweldig! Ze kregen geen genoeg van de zee en het zand! Ze hebben gerend, gezwommen, gestoeid, gespeeld, gegraven en en en. Heerlijk om naar te kijken en mee bezig te zijn. Lekker helemaal ontspannen en genieten! Heeft ons echt heel erg goed gedaan.
Wat mij ook heel erg goed heeft gedaan is dat ik vanochtend ipv een moederdag kadootje te geven, verteld heb dat we al een poosje bezig zijn om zwanger te worden. Inmiddels zijn wij alweer een half jaar bezig! Mijn ouders vinden het helemaal geweldig en hopen van harte dat het snel raak zal zijn! Wat was het heerlijk om er de rest van de dag met hun over te kletsen en EIN-DE-LIJK kon en mocht ik vragen stellen over mijn moeders zwangerschappen en alles wat er aan vooraf is gegaan.
Bij mijn ouders heeft het namelijk heel lang geduurt voordat ze zwanger waren. Ze zijn in de malle molen gestapt en hebben daar 3 jaar in rond gehangen. Van alles geprobeerd maar niks lukte en werkte. Onderzoek wees uit dat mijn moeders baarmoederslijm heel stug en dik was en mijn vaders zaad te traag was... geen makkelijke combinatie dus. Ondertussen is mijn moeder echt schijnzwanger geweest en weet ik wat voor ellende nog meer.... De behandelend arts had geadviseerd om het idee "kinderen" los te laten. Het was mogelijk maar het was een hele kleine kans dat mijn ouders het precies op het juiste moment zouden doen en dat het dan ook tot een zwangerschap zou leiden. Uiteindelijk hadden mijn ouders besloten niet meer onder controle te blijven en het idee "kinderen" los te laten. Ze gingen een mooi huis kopen waar ze samen met de hond gelukkig zouden worden. De dag van de verhuizing heeft mijn moeder alles ondergekotst haha... maar nog legde ze de link niet want het zouden spanningen zijn ivm de verhuizing!
Tot de keukenboer alles kwam bespreken met mijn ouders en mijn moeder koffie inschonk, ook voor haar zelf, en vervolgens over haar nek ging van de koffie. Die beste keukenboer zei toen: Goh, dit herken ik van mijn vrouw toen ze net zwanger was, bent u ook toevallig zwanger? Mijn ouders gingen toen pas nadenken dat het best zo zou kunnen zijn. De volgende dag is mijn moeder meteen een test gaan halen en heeft positief getest. Ze geloofde het niet tot mijn vader thuis kwam en hij de test zag, mijn moeder werd door hem opgetild en door het hele huis heen gezwierd. (kon ze gelijk weer kotsen hahahaa) Dat was de zwangerschap van mijn broer. 3,5 jaar later hadden ze toch ook weer raak geschoten en kwam ik ter wereld! In de tussentijd heeft mijn moeder 1x negatief getest, ze dacht toen zwanger te zijn maar helaas. Maar zoals je ziet, ook al is de kans nog zo klein.... HET KAN WEL!
Mijn moeder is in het begin van de beide zwangerschappen heel erg misselijk geweest, luste dus geen koffie meer en had zeer pijnlijke borsten. Ze is tot twee keer aan toe vrij snel er achter gekomen dat ze zwanger was, mede dankzij de duidelijke klachten.
Ik ben erg benieuwd wat mij allemaal te wachten staat wanneer het zo ver is! Het hoeft natuurlijk helemaal niet zo te zijn dat het hetzelfde verloopt als bij mijn moeder, dat besef ik me heel goed! Toch geeft het stiekum wel een goed gevoel, een gevoel van hoop. Hoop en besef dat het echt wel kan, hoe klein je kansen ook worden geschat!!!!
Ik geef niet op en zit weer vol positieve gedachten en energie!!!!
Dat wilde ik even delen met jullie!
xXx Kaatje
reacties (0)