Hét ´stuitligging gesprek´

Vanmiddag om 1 uur stapte ik in de auto met een kop op onweer, een a4tje in m´n tas met daarop alles wat ik wilde vertellen en een keuze die al gemaakt was. ´Kom maar op!´

Ik was heel erg bang dat de verloskundige me zou willen overtuigen van het belang van de uitwendige versie.

In de wachtkamer was het stil, en het liep een kwartier uit.. M´n lijstje nog even doorgenomen.. mezelf zitten verbijten.. zenuwen tot aan m´n tenen. Laat je niet onder de tafel lullen, doe waar je je goed bij voelt!

Ik had deze verloskundige één keer gezien en toen vond ik haar niet zo erg leuk

'doe je een zwangerschapscursus?'

'nee'

'Dus jij denkt het allemaal uit je blote hoofd te kunnen doen?!?'

Ik vond haar niet zo gezellig zeg maar..

Na een hand en een kop koffie gekregen te hebben zei ze: 'Wat erg voor je dat hij in een stuit ligt.'

'Uhm ,, nou valt wel mee hoor , hij is toch gezond!' Zei ik met ietwat trillende stem..

'Wat super dat je er zo over denkt!!' zei ze.

De toon was gezet, de spanning viel in één keer van me af, en de kamer leek ineens vijf graden warmer dan toen ik binnen kwam.

De opties doorgesproken, en ze vond het fijn dat ik al zo ingelezen was.

Of ik manueel wilde draaien.. ? De kamer werd weer wat kouder, ik voelde m'n bloeddruk stijgen..'Nee, ik denk dat er een reden is dat m'n kindje zo ligt , en wil hem niet dwingen om anders te gaan liggen'

Dat vond ze een mooie en goed doordachte reden.

Dit was dan ook meteen van de baan 'oeffff!!!'

Toen wat ik vond van een stuitbevalling: dat vind ik te risicovol en te stressvol.

Óok van de baan! 'oefff!!!'

'Ja maar ik zou je zo graag een keizersnede besparen' zei ze.

'Waarom dan?'

'Dat is voor jóu zo vervelend'

'Ja maar voor m'n kindje dan?'

'Nee voor hem is het veilig'

'Dan wil ik graag een keizersnede'

'Wat een stoer besluit!'

'Dank je!'

Er lagen homeopatische korreltjes voor me klaar die ik 2 weken kan gebruiken om zo de baby alsnog vrijwillig! te laten draaien, en ze stelde haptonomie voor.

Ik ben vrij spiritueel ingesteld en ik zag dat meteen zitten, ze had er direct tijd voor want ik was de laaste voor haar van vandaag.

Super ontspannen gaan liggen , en met zachte warme handen probeerde ze 'contact' te maken met de baby.. En wel ja! Hij reageerde meteen!, Met zachte draaibewegingen en héle lichte duwtjes probeerde ze de baby duidelijk te maken dat hij eigenlijk anders om moest gaan liggen. En húp! Daar ging hij al een kwartslag!

Maar jammer genoeg tuimelde hij meteen weer terug, ze heeft het nog even op een andere manier geprobeerd, maar ook dat lukte niet volledig.

Ze verwacht dat ik met een manuele draaipoging veel kans heb dat de baby wél draait, maar na nog een goed gesprek hebben we besloten dit niet te doen.

Door de haptonomie kan hij alsnog één deze dagen draaien, en de homeopatische korrels kunnen ook hun werk nog doen.

Draait hij niet, dan is het voor mij zijn wil en de wil van de natuur en kiezen we voor een keizersnede.

Ik heb haar verteld dat ik zo bang was dat ze zou denken dat ik voor de makkelijkste weg wou kiezen, maar ze vond het juist heel dapper dat ik het op deze manier wilde doen.

Ik ben zó blij dat vol begrip en met respect behandeld ben , ondanks dat ik met vooroordelen het gesprek in ben gegaan.

En meiden.. wat voel ik me ineens moeder!

Mijn eerste belangrijke besluit over het belang van m'n baby.. een hele verantwoordelijkheid , maar wat voelt het goed!

Ik voel me helemaal super nu. Nét of dít even nodig was om mezelf te overtuigen dat ik een goede mama word.

Mezelf op de tweede plaats zetten omdat ik dat wíl omdat het belang van mijn kindje voor gaat.

Wát een gevoel!!!